چکیده:
ﺿﻤﺎن ﻋﻘﺪی آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎﻟﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮ ذﻣﻪ ی دﯾﮕﺮی اﺳﺖ، ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﯿﺮد. ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻋﻨﻮاﻧﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺿﻤﺎن ﻋﻘﺪی دارد اﻣﺎ در ﻣﺎﻫﯿﺖ، ﻣﺘﻔﺎوت از ﺿﻤﺎن ﻋﻘﺪی اﺳﺖ و ﺳﻨﺪی ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﻧﮏ ﺻﺎدر و ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ذﯾﻨﻔﻊ ﺗﻌﻬﺪاﺗﯽ را ﺑﺮﻋﻬﺪه ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﻧﺎم دﯾﮕﺮ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻧﮑﯽ، ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻨﺪاﻟﻤﻄﺎﻟﺒﻪ ﯾﺎ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﯾﺎ ﻏﯿﺮﻣﺸﺮوط ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﮑﯽ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎی ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﻘﺮراﺗﯽ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ اﺗﺎق ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ 458 آن در ﺳﺎل 1992 ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺮدﯾﺪ و در ﺳﺎل 2010 ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻗﻮاﻋﺪ 758 ﻣﻮرد وﯾﺮاﯾﺶ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﻋﺮف ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ از ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ی ﺑﺎﻧﮑﯽ از ﻗﺮارداد ﭘﺎﯾﻪ و آﺛﺎر ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻣﺘﺮﺗﺐ ﺑﺮ آن در اﯾﻦ ﻗﻮاﻋﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد. ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻣﺎﻫﯿﺘﺎ وﺻﻒ ﺗﺠﺎری داﺷﺘﻪ و ﻫﺪف آن ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ و اﺣﺴﺎن ﻧﺒﻮده، ﻣﻮﺿﻮع آن ﺗﻌﻬﺪات ﻣﺎﻟﯽ و ﻏﯿﺮ ﻣﺎﻟﯽ و ﺗﻌﻬﺪی ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻗﺮارداد ﭘﺎﯾﻪ اﺳﺖ. ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻨﻮﻧﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﯽ اﺳﺖ در ﺧﺼﻮص ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﻗﯿﺎس ﺿﻤﺎن ﻋﻘﺪی و ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻧﮑﯽ اﺗﺎق ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ.
خلاصه ماشینی:
"عندالمطالبه ازنظر رجوع ضامن به مدیون اصلی اما درصورتی که بانک بدون رعایت ضوابط قراردادی و بدون حصول شرایط مقرر در متن ضمانت نامه مبادرت به پرداخت وجه نماید در این صورت حق مطالبه مبلغ پرداختی را از مضمون عنه نخواهد داشت چراکه مغایر مفاد توافق بین خود و مضمون عنه رفتار نموده و مضمون عنه نیز نسبت به چنین پرداخت هایی در مقابل بانک هیچ گونه تعهدی یا تکلیفی ندارد و النهایه بانک میتواند با استناد به مقررات قانون مدنی در باب ایفاء ناروا (٣٠١ به بعد قانون مدنی) جهت استرداد آنچه به ناروا به مضمون له پرداخت شده است به وی مراجعه نماید.
اتاق بازرگانی بین المللی اقدام به تدوین مقرراتی در زمینه مقررات حاکم بر ضمانت نامه های بانکی نموده است که نسخه ٤٥٨ آن در سال ١٩٩٢ منتشر گردید و در سال ٢٠١٠ به شکل قواعد ٧٥٨ مورد ویرایش قرار گرفت که بسیاری از ویژگی های اصلی و مهم ضمانت نامه های مورد استفاده در عرف تجارت بین الملل از جمله استقلال ضمانت نامه ی بانکی از قرارداد پایه و آثار حقوقی مترتب بر آن در این قواعد به چشم می خورد."