خلاصه ماشینی:
"برای توضیح بیشتر مثال زیر را در زمینه نحوه محاسبه نرخ بازده حسابداری بیان میکنیم: هزار ریال سرمایهگذاری(100) جریان نقدی-سال 1 20 سال 2 30 سال 3 40 سال 4 40 سال 5 10 براساس روش استهلاک مستقیم،میزان استهلاک سالانه سرمایهگذاری برابر 20000 دلار و سود سالانه در طی این سالها برابر خواهد بود با: هزار ریال سال ا- سال 2 10 سال 3 20 سال 4 20 سال 5(10) ارقام ارائه شده نشان میدهد میانگین سود سالانه 8 هزار ریال(5-000,40)و سرمایهگذاری متوسط با توجه بهکاهش ارزش سرمایهگذاری در طی 5 سال،معادل 50 هزار ریال(2-000,100)است.
در چنین حالتی قواعد کلی استفاده از روش نرخ بازده داخلی کارا نیست(پذیرش پروژهای که هزینه سرمایه آن کمتر از نرخ بازده داخلی باشد)،به این علت که پروژه در صورتی توجیهپذیر است که هزینه سرمایه آن بین IRR1 و IRR2 قرار گیرد.
در چنین شرایطی استفاده از روش نرخ بازده داخلی میتواند گمراهکننده باشد؛به دلیل اینکه ممکن است پروژهای با سرمایهگذاری کمتر و سود بالقوه بالاتر انتخاب شود در حالی که اگر پروژه بزرگتری با بازده کمتر انتخاب گردد،به لحاظ حجم سرمایهگذاری، خالص عایدات بیشتری نصیب سرمایهگذار میشود.
باید توجه داشت که نرخ بازده داخلی و نرخ بازده حسابداری قابلیت مقایسه دارند اما نرخ بازده داخلی کمتر از نرخ بازده حسابداری است و از قبل نیز این نتیجه قابل پیشبینی بود،زیرا روش نرخ بازده حسابداری برای کلیه عایدات آتی ارزش یکسانی قائل میشود،درحالیکه روش نرخ بازده داخلی همواره ارزش زمانی پول را در نظر میگیرد."