خلاصه ماشینی:
"حسابداری اوراق بهادار بدهی بررسی بیانیه شماره 115 تا این اواخر حسابداری سرمایهگذاری در اوراق بهادار بدهی برمبنای قیمت تمام شده تاریخی بود و فقط زمانی ارزش جاری مورد استفاده قرار میگرفت که ارزش متعارف سرمایهگذاری بهطور درخور توجهی کمتر از ارزش دفتری بود،آن هم مشروط بر آنکه این کاهش در ارزش موقتی نیز نبود،در غیر این صورت ارزش متعارف نادیده گرفته میشد.
باید گفت بحثها و عقاید بسیار و حتی متضادی درباره آثار جانبی این استاندارد صورت گرفته است از جمله گروهی معتقدند که روش بهای تاریخی باید همچنان مورد استفاده قرار گیرد از جمله فد گرینسپان (Fed Greenspan) اعتقاد دارد که فشار موسسات مالی برای نشاندادن ارزش متعارف برای اوراق قرضه باعث تضعیف روحیه و بیاعتمادی سرمایهگذاران خواهد شد.
بهطور خلاصه هیئت تدوین استانداردهای حسابداری مالی معتقد است اوراق بهادار تجاری برای هر دوره گزارشگری باید به ارزش متعارف تعدیل شوند و بهعلاوه این تغییر در ارزش به عنوان بخشی از سود خالص و نه حقوق صاحبان سهام گزارش گردند.
یک مثال ساده در صورتی که از تفاوت بین ارزش متعارف و ارزش دفتری مجموعه سرمایهگذای شرکتی به میزان 3750 دلار آن هم در اولین سال اتخاذ روش جدید نشان دهد،سود حاصل با انجام ثبت زیر شناسایی میگردد: تعدیل ارزش متعارف اوراق بهادار(تجاری)3750 سود و زیان تحقق نیافته نگهداری 3750 حال اگر موسسه در سنوات قبل طبق استاندارد شماره 12 عمل کرده و اینک قصد تغییر روش خود را دارد موظف است ثبت زیر را عمل نماید: سود خالص تحقق نیافته نگهداری اوراق تجاری 3750 آثار انباشته تغییر در اصول حسابداری 3750 اوراق بهادار در معرض(آماده)فروش تمام اوراق بهاداری که مشمول شرایط دو طبقه فوق نباشند،در این طبقه قرار داده میشوند."