چکیده:
در این مقاله نویسنده کوشیده است با بهره گیری از عرفات العاشقین گوشه هایی از روابط تجاری و مهاجرت بازرگانان ایرانی به هند و جنوب شرق آسیا و چین را و نقش آنان در گسترش فرهنگ ایرانی و به ویژه زبان فارسی را روشن می سازد. برای این منظور نخست کلیاتی درباره دوره های روابط دریایی ایران با هند و چین آورده و سپس براساس متون تاریخی به معرفی واژه «آفاقی» یا «غربی» پرداخته و سرانجام اطلاعات افزوده عرفات را در این زمینه بررسی کرده است.
By benefiting from the Arafat al-asheqin, the author has endeavored to bring to light some of the dark aspects of the commercial relationships and emigration matters of the Iranian merchants to India, South East Asia and China and their role in spreading the Iranian culture, especially the Persian language. Then, based on historical texts, he has set to elaborate the terms afaqi(literally, “of the horizon, of or related to the material world”) or qoraba (strangers), finally examining the information provided by the Arafat in this regard.
خلاصه ماشینی:
"در این تحقیق ، و پیش از بررسی جایگاه عرفاتالعاشقین در مطالعات مرتبط با گروههای اجتماعی هند و از جمله «آفاقیها» با توجه به مهاجرت گستردة تجار و / / / / / / / / / / بازرگانان ایرانی به هند و آسیای جنوب شرقی و چین و نقش آنان در گسترش زبان / و ادب فارسی و فرهنگ ایرانی در نواحی ذکر شده ، ابتدا به دوره بندی مراودات / / / / دریایی ایران با هندوستان و چین پرداخته و پس از آن واژة «آفاقی » یا «غربا» را / / / / / بر اساس متون تاریخی و ادبی معرفی نموده و در پایان با نگاهی به عرفاتالعاشقین و / عرصاتالعارفین برخی ویژگیهای این اثر را در ارتباط با موضوع مقاله معرفی کرده ایم .
/ / / / / / آفاقیها یا غربا: برآیند رونق تجارت دریایی ایران و هند در دورة مغول / / / / / پیش از این گفته شد که گسترش ناامنی در مسیر زمینی جادة ابریشم پس از مرگ چنگیز و تداوم جنگهای جانشینی بین اولوسهای چهارگانه مغولی طی قرن هفتم هجری به بعد، موجب شد تا مسیر اصلی تجارت ایران با شرق به سمت خلیج فارس و بنادر آن تغییر یابد و همین امر فرصت مناسبی را برای بازرگانان کیش و هرموز به وجود آورد و این دو شهر به کانون اصلی تجارت ایران با هندوستان و چین تبدیل شدند."