چکیده:
این مقاله در صددد است با رویکردی توصیفی - تحلیلی به بررسی روایاتی در منابع شیعیی بپردازد که از چگونگی روبروشدن شیعه با ظهور منجی موعود علیهم السلام و جایگاه آنان در دوران حکومت جهانی آن حضرت خبر می دهند. بر اساس این پژوهش ، شیعیان در دوران غیبت ، با پشت سر گذاشتن امتحان های مختلف و دشوار ، زمینه سازان ظهور شده و اولین و مهم ترین یاران موعود منتظ علیهم السلام خواهند بود . اختلافات داخلی آنان ظهور آن حضرت بر طرف شده و آنان بر حسب لیاقت خود در حکومت آن حضرت نقش های اساسی خواهند داشت عالم نمایان دروغ گو مهم ترین عامل انحراف جامعه شیعی هستند که حضور حضرت مهدی علیهم السلام فتنه های آنان پایان می یابد
Based on the religious research، the study aims to review the Shiite traditional sources that inform of the way to face the issue of Appearance during the world government of this leader. According to these sources، the Shiites are among the first and most important allies waiting for Messiah during absence، and they would do this by passing different tests and tough situations، and pave the way for the emergence. With the advent of the Messiah، they resolve their internal conflicts and takes major roles on their behalf as much as they deserve in his government. Shiite clerics who claim to be knowledgeable are the source of deviations and they sow seeds of a discord that Imam Mahdi will terminate.
خلاصه ماشینی:
"هرچند از برخی روایات میتوان دریافت که برخی غیر شیعیان نیز با یافتن حقیقت، به آن حضرت ایمان میآورند، چنانکه برخی از شیعیان نیز گرفتار لغزش میشوند (النعمانی، 1397ق: 317)؛ 3 اما روایات یاد شده و روایت زیر نشان میدهند که تکیه اصلی این انقلاب بر سند این روایت به دلیل ضعیف بودن محمد بن علی الکوفی، ضعیف است؛ اما محتوای کلی آن (یاری امام زمان( به وسیله شیعیان) به وسیله روایاتی که در ادامه میآید، تأیید میشود.
روایت زیر از شیعیان به عنوان حاکمان زمین در دوره امام عصر( یاد کرده است: حدثنا محمد بن الحسن بن أحمد بن الولید رضی الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن الحسن بن علی بن عبد الله بن المغیرة الکوفی عن العباس بن عامر القصبانی عن ربیع بن محمد المسلی عن الحسن بن ثویر بن أبی فاختة عن أبیه عن علی بن الحسین( قال: إذا قام قائمنا أذهب الله عز و جل عن شیعتنا العاهة و جعل قلوبهم کزبر الحدید و جعل قوة الرجل منهم قوة أربعین رجلا و یکونون حکام الأرض و سنامها (صدوق، 1362ش: ج2، 541)؛ 1 زمانی که قائم ما قیام کند، خداوند عزوجل آفات را از شیعه بر میدارد و قلبهای آنان را مانند پارههای آهن (استوار) میسازد.
این روایت به روشنی به دو بحث یاد شده اشاره دارد: یعنی از طرفی از اختلافات جدی جامعه شیعه در آستانه ظهور خبر میدهد و از طرفی ریشه آن را عالمان دروغپرداز معرفی کرده است که با از بین رفتن آنان توسط امام زمان( در ابتدای دوره حضور، اختلافات از میان جامعه شیعی بر طرف میشود."