چکیده:
نظام های سرمایه داری، دو عنصر " مالکیت " و " تخصیص منابع " را در برمی گیرد که در پروسه : مالک
– مواد اولیه – ابزار تولید و تولید – مصرف کننده، چرخش داشته و نظامی اقتصادی به نام نظام سرمایه
داری، به وجود می آورند. نکته مهم و دارای اهمیت در این پروسه و در مکاتب مختلف سرمایه داری
حذف یک یا دو زنجیره می باشد که مشروعیت آن، هر چند بر حسب دولت – حاکمیت، جوامعی توجیه
پذیر است اما در کل سرمایه داری اقتصادی را زیر سوال میبرد. سرمایه داری دارای سه عصر؛ سنتی،
فئودالی و صنعتی و میان پرده مذهبی بوده است. در عصر سنت از تبادل کالا تا تجارت بر حسب خرید و
فروش از طریق مبادله " پول " تا تولید به مصرف بوده است. در عصر فئودالی و ملاکی و زمینداری، مالک
دارای سرمایه، ابزار تولید و مزدور یا همان برده ی کار بدون پرداخت وجه الزحمه یا دستمزد بوده است. در
عصر صنعت، بر اثر پیشرفت تکنولوژی و ایدوئولوژی های جنبش های اجتماعی و نیاز بیشتر به تولید،
سرمایهداری به صورت؛ سرمایه – ابزار تولید – مصرف کننده دارای هویتی جهانی و مقبولیت شد. اما نوعی
سرمایه داری به صورت برخورداری از امتیازات در بین این اعصار و یا همزمان با آنها به وجود آمد که تاثیر
اقتصادی و پروسه چرخ اقتصادی را شامل نمیشد و آن سرمایه داری مذهبی بود. در این نوشتار به طرح
موضوع نظام سرمایه داری و مشروعیت بخشی به آن در مکاتب و جوامع سرمایه داری پرداخته می شود.
خلاصه ماشینی:
ارتباط تنگاتنگ اين مکتب با سرمايه داري موجب ميشود تا انديشه انباشت ثروت و نقي کنترل دولت را مورد تاکيد قرار داده و با هر نوع قانون محدود کننده سرمايه داري مخالفت ورزند و اين واقعيتي است که ليبرال ها چه در معناي لغوي و چه درمفهوم ايدئولوژيکي، درعمل آشکارا نشان داده اند که اصل آزادي را تنها براي کسب ثروت و استفاده دلخواه از آن مورد توجه و اهميت قرار مي دهند.
ويژگي اين نظام اقتصادي را ميتوان چنين خلاصه کرد: ــ مالکيت و کنترل خصوصي وسايل و ابزار توليد اقتصادي يعني سرمايه ــ انجام فعاليت هاي اقتصادي براي تحصيل سود ــ بازار مصرفي که اين فعاليت ها را پذيرا شود ــ تصاحب منافع توسط صاحبان سرمايه (مشروط به پرداخت ماليات ) ــ عرضه کار از سوي کارگران به عنوان عناصر آزادي اجتماعي از ديدگاه بسياري از متفکران ، اصل اساسي اين نظام اقتصادي مسلط يعني رقابت شديد جهاني براي کسب سود در بازار آزاد و عدم توجه به ارزش اي اخلاقي – انساني و معارف وحياني است که در اين راه منطقي را پديد آورده که مبتني بر حرص و آز، نابرابري، بي عدالتي و فساد است .