خلاصه ماشینی:
"باتیاهایمن در سال 1993 با به کارگیری معادلاتی برای مدلسازی تأثیرات آزار جنسی در کودکی بر سطح درآمد در بزرگسالی،نشان داد درآمد زنانی که مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند،در سال سه تا 20 درصد کمتر از زنانی است که مورد آزار نبودهاند و این اختلاف نیز به نوع آزار جنسی و تعداد آزاردهندگان بستگی دارد(در این مدلسازی تمام عاملهای شناخته شده تأثیرگذار بر درآمد کنترل میشوند).
زمانی که شرکای جنسی از این امر ناراضی هستند زنان از به کار بردن لوازم جلوگیری از بارداری منصرف میشوند و به روشهایی رو میآورند که میتوانند بدون آگاهی مردان از آنها استفاده کنند.
22البته اینطور نیست که تمام زنانی که از ترس خشونت،از لوازم جلوگیری از بارداری استفاده نمیکنند و یا حتا صحبتی از آن به میان نمیآورند،در معرض خطر آزار عملی باشند،بلکه در حقیقت برخی از بررسیها نشان میدهد که ممکن است بسیاری از مردان روشهای تنظیم خانواده را قبول کنندن اما این زنان هستند که در این مورد بیشازحد مشکوکند.
برای مثال یک بررسی از کارگران صنایع خانگی در مکزیک،به این نتیجه رسید که شروطی که زنان ضمن عقد قید میکنند نسبت به تصمیم آنان در مورد برقراری یا عدم برقراری رابطه جنسی و زمان آن کمترین کارآیی را دارد،27مطالعات در مورد تنظیم خانواده به روش طبیعی در فیلیپین،پرو و سریلانکا و در مورد رفتار جنسی زنان در گواتمالا،حاکی از برقراری رابطه جنسی اجباری در ازدواج است به ویژه در زمانی که مردان مست به خانه برمیگردند."