چکیده:
اقتصاد در جهان معاصر در کنار سیاست و فرهنگ از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اقتصاد هنر در دنیای معاصر به عنوان یک شغل و درآمد برای هنرمند و همچنین حکومت ها بحث جدیدی نیست. هنرمندان عرصه هنرهای تجسمی اگر با بازار برای فروش آثارشان آشنا نباشند مجبور به ترک عرصه هنر و روی آوردن به مشاغلی جهت تامین معاش خود هستند. خوشبختانه در ایران در نیم قرن اخیر هنرهای تجسمی توانسته است برای هنرمندان خلاق منبع درآمدی برای گذران زندگی و همچنین معرفی آن ها در سطح جامعه و حتی در سطح بین المللی شده است. وجود اکسپوها، گالری ها و در چند سال اخیر، حراج تهران توانسته است کمک شایانی در اقتصاد هنر بکند. حراج تهران گرچه تنها پنج اجرا داشته است، اما در همین پنج اجرا توانسته است در بین هنرمندان از جایگاه خوبی برخوردار شود. چگونگی راه یابی، داوری، خریداران، هنرمندان، ارزش گذاری آثار هنری، نقش آن در اقتصاد هنرمند و جامعه هنری و غیره از جمله سوالاتی است که برای هنرمندان و علاقمندان به هنر و اقتصاد هنر پیش می آید. برآن شدیم در این مقاله با واکاوی ابتدایی در اقتصاد هنر و بررسی نظرات در این زمینه و سپس بررسی این حراج به تعدادی از این پرسش ها پاسخ دهیم.
خلاصه ماشینی:
سمیع آذر فروش سومین حراج تهران را بالاترین رکورد فروش هنرمندان ایرانی در همه حراجهای بینالمللی خواند و گفت: خبر خوب این است که بازار مبادلات هنری در داخل کشور قدرت یافته است که میتواند بهترین پشتیبان برای بازار بینالمللی هنر ایران باشد.
به طور طبیعی و معقول، آثار هنری یک هنرمند ابتدا باید در گالری های مختلف در نمایشگاه های گروهی و انفرادی ارایه شود تا بعد رفته رفته به فرصت های بالاتر دست پیدا کند و بعد از آن که مارکت شناخته شده و قابل اطمینانی کسب کرد، می تواند به حراج راه یابد.
اگر یک هنرمند مجموعهی آثار خود را در کشوری که زندگی میکند نتواند بفروشد و خریداران آثارش را نخرند تا منافع اقتصادیش تامین شود، مجبور است بازار دیگری را برای فروش آثار خود جستجو کند و این موضوع هم فقط محدود به حراجی نیست.
یادمان باشد یک حراج فقط فرصتی برای فروش آثار و در خدمت هنرمندان و گالری داران نیست، بلکه با ایجاد شرایط مطلوب برای خرید آثار در خدمت خریداران نیز هست این کاری است که به طور معمول گالری داران انجام نمی دهند.
سمیع آذر با اعلام این نکته که آثار از طریق گالریها و مجموعه داران خصوصی به حراج تهران پیشنهاد میشوند در عین حال گفت: حراج تهران تمایل دارد در گستره بینالمللی فعالیت کند، حتی کشورهای حوزه فرهنگی ایران نظیر کشورهای آسیای میانه خواهان حضور هنرمندانشان در این حراجی هستند اما تا زیرساختهای این مهم مانند یک سیستم آنلاین بینالمللی بانکی، برابری با ثبات ارزی، گمرک به هنگام که آمد و شد آثار هنری در آن به روز انجام شود محقق نباشد چنین مراوداتی غیرممکن است.