چکیده:
حکیم عبدالحمید در سال 1191 میلادی در دهلی به دنیا آمد و در سن چهارده
سالگی، عهده دار دواخانه ای گشت که از پدرش به یادگار مانده بود. حکیم عبدالحمید با
زهد و تقوای کامل خود، تمام هستی و زندگی خود را وقف خدمت به مردم و حفظ
ارزشهای اخلاقی و اندیشه های دینی کرد. وی از همان ابتدا دو هدف عمده را دنبال
میکرد، ابتدا معرفی و اشاعه علمی طب سنتی ایرانی اسلامی و معرفی داروهای طب
سنتی در سطح بین المللی و دوم ایجاد موسسات آموزشی تحقیقی برای تعلیم و تربیت
صحیح نسل جدید. در 1164 به تاسیس بنیاد ملی همدرد با هدف مداوای بیماران
بیبضاعت، توسعه طب سنتی و ارائه خدمات آموزشی و رفاهی به موسسات فرهنگی در
هندوستان، همت گماشت. ایشان به ویژه نسبت به تعلیم و تربیت حکیمان حاذق عنایت
خاص داشت همچنین در سال 1336 شمسی، عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی ایران
به ایشان اعطا گردید
خلاصه ماشینی:
در زمان ما، از حکمایی که اخلاق و علم را در کارهایش ممزوج کرده و وی را به یکی از نامداران عرصه طب سنتی تبدل کرده است ، حکیم فرزانه ، طبیب نیک سرشت و اسوه خدمت به هم نوع ، حکیم عبدالحمید، رییس مؤسسه همدرد هند میباشد که در این مقاله سعی شده است تا زندگی نامه و آثار و فعالیت های علمی و اجتماعی ایشان به عنوان احیاگر طب سنتی ایرانی ـ اسلامی مورد بررسی قرار گیرد.
روش در این تحقیق که یک بررسی متون میباشد، جهت به دست آوردن مطالب مربوط به زندگی نامه ، آثار و فعالیت های علمی و اجتماعی حکیم عبدالحمید، برخی از کتب طب سنتی و تاریخ پزشکی بررسی شد.
این بنیاد چند مؤسسه فرهنگی و علمی نیز تأسیس کرده که شهرت ملی و جهانی دارند، نظیر دانشگاهی به نام «جامعه همدرد» برای پژوهش در زمینه های پزشکی قدیم و جدید و علوم اسلامی و انسانی که از دانشکده های مطالعات اسلامی و علوم انسانی، پزشکی، داروسازی تشکیل شده است .
) کتابخانه همدرد در سال ١٩٦٠ با تعدادی از کتاب های پزشکی و طب دارویی متعلق به داروخانه همدرد تأسیس شد، که این اقدام یکی از بزرگ ترین خدمات حکیم عبدالحمید به فرهنگ پزشکی ایرانی ـ اسلامی بود.
حکیم عبدالحمید فعالیت های ویژه ای را برای پیشرفت علمی مسلمانان انجام داده است که مهم ترین آن تأسیس تعلیم آباد در سنگام ویهار٦ ـ روبروی جامعه همدرد ـ است .