چکیده:
گردشگری روستایی بهعنوان فرآیندی در توسعه روستایی قلمداد میشود که با ایجاد فعالیتهای مکمل کشاورزی میتوانـد زمینه توسعه اقتصادی و زیستمحیطی روستایی را در زمینه افزایش درآمد، اشتغالزایی و معیشت پایدار روستایی فراهم کند. این فرآیند میتواند بهبـود کیفیت زندگی و توزیع متعادل و مناسب خدمات و تسهیلات را در چارچوب توسـعه منطقـهای و محلـی بـه همـراه داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل راهبردهای مطلوب توسعه گردشگری روستایی در منطقه درودزن شهرستان مرودشت است. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی با ماهیت کاربردی– توسعهای است. گردآوری دادهها به شیوه میدانی و به کمک پرسشنامه انجام شده است. با استفاده از مدل تحلیلی SWOT راهبردهای مناسب توسعه گردشگری روستایی ارائه شد. جهت اولویتبندی راهبردها از روش شبکه عصبی مصنوعی (ANN) استفاده شد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که راهبردهای مطلوب برای توسعه گردشگری روستایی در منطقه درودزن براساس امتیازهای نرمالشده در مدل ANN، راهبردهای تهاجمی با امتیاز 2772/ 0 و پس از آن راهبردهای تدافعی با امتیاز 2589/ 0 است. براساس شبکه عصبی مصنوعی راهبرد «تلاش مسئولان رده بالای استانی در جهت ایجاد طرح و برنامهای برای گسترش گردشگری روستایی و در راستای اشتغالزایی از طریق توسعه گردشگری» با امتیاز 0716/ 0 اولویت اول را در منطقه مورد مطالعه بهدست آورد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به مطالب بیانشده جهت بهبود توسعه در مناطق روستایی به ویژه منطقه درودزن که به لحاظ ساختاری، اکولوژیکی و فضایی از دیرباز برای گذران اوقات فراغت کلانشهر شیراز قرار داشته لزوم بهرهگیری از راهبردها و راهکارهای مناسب توسعه گردشگری روستایی با توجه به شرایط و ویژگی های زیست محیطی و جاذبه ها و فرآوردههای اکولوژیکی (طبیعی و انسانی ) هر منطقه به طور فزایندهای احساس می شود، بنابراین با در نظر گرفتن موارد فوق و درک این مطلب که شناخت پتانسیل ها و محدودیت های گردشگری منطقه روستایی درودزن می تواند تأثیر سازندهای بر برنامه ریزی مناسب گردشگری در این منطقه روستایی و رفع مشکلات و مسائل آنها داشته باشد به بررسی و تحلیل نقاط قوت، ضعف ، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری این منطقه از دیدگاه کارشناسان اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان مرودشت پرداخته شده است .
اکبری سامانی و همکاران (١٣٩١) در پژوهشی با عنوان برنامه ریزی راهبردی گردشگری روستایی با استفاده از ماتریس ارزیابی IFE و EFE در بخش سامان شهرستان شهر کرد به این نتیجه دست یافتند که در ماتریس ارزیابی داخلی و خارجی IE، راهبردهای تدافعی به عنوان راهبردهای اجراشدنی در بخش سامان مطرح است ، که از بین آنها بهترین راهبرد WT٢ با امتیاز ٣٦/٧ با نام «زمینه سازی و تشویق مردم به مشارکت در جهت توسعه و تجهیز روستاها از نظر زیرساختارها، تسهیلات و تجهیزات گردشگری با حمایت های دولتی » انتخاب و معرفی شد.
Akbari Samani, "Presentation of a model of sustainable tourism planning in rural development strategy (Case Study: Lavasan Small Village)", Human Geography Research Quarterly, No. 1, pp."