چکیده:
این مقاله به بررسی سیستمهای برنامهریزی منابع بنگاه1میپردازد و در آن سعی شده است با مرور تاریخچه و شناخت کارکردهای عمده آن،به چیستی آن پاسخ داده شود.سپس مقولههای سازمانی تحت تاثیر این سیستم،فواید و دلایل به کارگیری سیستم و نظرات موافقان و مخالفان استفاده از سیستم بیان میشود.آنگاه به بررسی این سیستمها هنگامی که تحت وب هستند و نقش آنها را در زنجیره عرضه و سازمانهای مجازی اشاره و در ادامه به بررسی تحقیقاتی پرداخته میشود که اخیرا در زمینه سیستمهای برنامهریزی منابع بنگاه انجام شده است.
خلاصه ماشینی:
"اگر چه این شاخصها نسبت به اهداف نهایی در تعریف موفقیت،در درجه دوم قرار دارند ولی بهرحال مهم هستند زیرا سیستم مجبور است این موارد را قبل از شناسایی نتایج نهایی،به کار ببرد،در تحقیقی که انجام شده است عوامل موفقیت سیستم به شرح زیر بودهاند: اول حمایت مدیران ارشد از تیم پروژه سیستم برنامهریزی منابع بنگاه و به کارگیری پردازشها،اثربخشی کارکنان تمام وقت در کسب و کارهای بالا،فناوری اطلاعات و تعهد به تغییرات در سازمان از تمام جهات ارزشی که شرکت در قبال پیادهسازی سیستم به دست میآورد.
در مورد منافع و محاسن سیستم برنامهریزی منابع بنگاه مبتنی بر وب میتوان از،تهیه ارتباطات از محلهای مختلف برای استفاده سریع و به موقع از اطلاعات موجود در هر زمان،برنامه خودکار برای پیشبینی کمیت پروژه و برنامهریزی از طریق نرمافزارهای پیشرفته،تخصیص سریع و به موقع منابع و مدیریت پروژه،گزارش روزانه سریع و به موقع و کنترل برنامهها،تهیه بازخوردهای باارزش برای تحقیقات گروههای طراحی و ساخت سیستم،افزایش قابلیت دید و بینش مدیران نسبت به شرکت و هشدار سریع در صورت کاهش موجودیها،سیستم ارتباطی مدیریت اسناد و مستندسازی،کمک به تصمیمگیری درست در زمان مناسب و کمک به بهینه کردن بهرهبرداری از منابع موجود،نام برد [72].
حال این سوال مهم مطرح است که عوامل کلیدی نشاندهنده موفقیت سیستم کدامند؟ کاربرد سیستم اجرای موفق این سیستم را دو بعد زیر مد نظر قرار دهد: 1-عملکرد سازمانی محسوس که از طریق عواملی مانند کاهش موجودیها در شرکت؛کاهش کارکنان مازاد؛بهبود مدیریت سفارش و دوره اقلام کاهش هزینه تهیه اقلام مورد استفاده؛بهبود مدیریت وجه نقد بررسی شد که نتایج آن به این شرح است:میزان و سطح آموزش قابل تحمل توسط کارکنان سازمان از لحاظ جنبههای سیستم؛میزان سازگاری سیستم همراه با حفظ و نگهداری سیستمهای فنی و میزان مهندسی مجدد برای بهترین عمل در سیستم با عملکرد سازمانی محسوس رابطه مثبت ندارد."