چکیده:
«دنیای طبیعی برنامة درسی» با پهنایی به اندازة میلیون ها نفری که هر روز بخشی از حوزة آموزش و یادگیری را تشکیل داده اند، اگر با پیش داوری، مفروضه انگاری و نظرورزی های نابه جا آلوده نشود، بهترین منبع برای درک عمیق و کاربردی فعالیت های حوزة برنامة درسی است. همان گونه که بزرگان بسیاری معتقدند، پژوهش پدیدارشناختی، فرصتی برای بررسی دقیق تر زوایا و لحظاتی در آموزش است که ما قبل از این، به راحتی از کنار آن ها عبور کرده ایم. هدف از این مقاله، پیشنهاد استفاده مناسب از این گونه پژوهش در مسائل مربوط به برنامة درسی، به پژوهشگران و به اشتراک گذاشتن بخشی ضروری از دانش و درکی است که علی رغم پیچیدگی های کاربرد این روش، می بایست در پژوهشگر این حوزه وجود داشته باشد. نویسنده بر اساس تجارب انجام این پژوهش در حوزة برنامة درسی، شکل گیری و بنیان های فلسفی پدیدارشناسی، همچنین الزامات شروع و مراحل انجام این پژوهش به زبانی ساده را ارائه داده است.
خلاصه ماشینی:
"علاقه مندان به حوزة پژوهش کیفی و خصوصا پژوهش پدیدارشناختی در علوم تربیتی و e شمارة ۶۲ 134 e سال شانزدهم e تابستان ۱۳۹۶ برنامۀ درسی کم نیستند، اما با توجه به اینکه بزرگان بسیاری از جمله سائوی ٤٥ (٢٠١٥) نیز به تفاوت های روشی بین فلسفه ورزی های یک فیلسوف با عملی که یک پژوهشگر تربیتی با استفاده از پدیدارشناسی انجام می دهد اشــاره کرده اند، چگونه می توان از این راه به افزودن دانش تجربی و عملی حوزة برنامۀ درسی کمک نمود؟ پژوهش پدیدارشناختی دربرنامۀدرسی بر اساس فلسفۀ پدیدارشناسی ، از آموزشگری که یکی از دغدغه هایش ، پذیرفته شدن در بین دانشجویان یا همکارانش است تا دانش آموزی که هر سال تحصیلی را با ترس و یا نفرت از درس ، مثلا درس ریاضی ، ســپری می کند و یا یک سیاست گذار برنامۀ درسی که به عنوان مثال در مجامع مختلف بارها تدوین دقیق اهداف برنامۀ درسی را نابه جا اعلام کرده است ، هرکدام بخشی از «دنیای برنامۀ درسی » هستند که هم آن را «ساخته » و هم «درک و فهم » می کنند."