نویسنده: علی رضایی؛
دوره جدید، آذر 1375 - شماره 63 (2 صفحه - از 26 تا 27)
"در این مقاله،در پی آن نیستیم که،جامع الاطراف ثابت کنیم،نهضتی را که به توضیح آن خواهیم پرداخت،مکتبی تضمین‌کننده سعادت معیشتی یا اقتصادی بشر است،زیرا قلم قاصر از سویی و نداشتن ادعای خارق العادگی یک سیستم و روش اقتصادی از دیگر سو، مانع از این تلقی است،بلکه معتقدیم،اگر نهضت تعاون بعنوان یک مکتب و روش اقتصادی جامع و مانع،کما هو حقه،در جامعه گسترش یافت و با فرجه و ارزشی که قانون اساسی جمهوری اسلامی همسنگ با بخش دولتی و خصوصی برای تبلور و دامنه اقدام آن قایل است،فراگیر شد،آن پتانسیل و ارزشهای والایی در اصول خوددار است که بحق بعنوان یک سیستم اقتصادی عدالت‌آمیز که جامع تمام محاسن یک اقتصاد آزاد بوده و عاری از عیوب آن از قبیل رقابتهای ناسالم و فرد محوری موسسات اقتصادی غیرتعاونی،بتواند، براستی تدارک‌کننده و زمینه‌ساز تبدیل مناطق و اجتماعات ناهمگون فعلی به آرمان شهرهای «مدینه‌های فاضله»دست کم بلحاظ امور اقتصادی که امری مهم محسوب می‌شود،در حد نسبتا مقبول و مطلوب بشود. دلیل عنایت خاص تهیه و تصویب‌کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز در اصل 44 طراحی و ترسیم وضع اقتصادی جامعه‌ای است که«تعاون»در آن جایگاه بس رفیع دارا است و دقیقا اینجا است که اقشار مختلف را برحسب نیازهای مشترکی که دارند،دربر می‌گیرد و فارغ از تبعیضهای ناروا به کمال زیستن را برایشان به ارمغان می‌آورد."
- دریافت فایل ارجاع :
![]()
(پژوهیار, ![]()
, ![]()
, ![]()
)![]()
![]()
(
, 
, 
)
