خلاصه ماشینی:
"ابزارهای اصلی و هزینههای اجتماعی برنامههای تعدیل ساختاری: برنامههای تعدیل ساختاری کاهش انحرافات اقتصادی (economic distortions) و عدم توازن بودجه را که از کشوری به کشور دیگر تفاوت میکند،هدف قرار داده است،لیکن ابزارهای اساسی برنامه تعدیل که بطور مشابه در همهجا بکار گرفته میشوند، عبارتند از: -آزادسازی اقتصادی از طریق مقررات زدایی5،برای مثال:حذف کنترل قیمتها یا آزادسازی تجارت خارجی،تمرکززدایی6و رسمیتزدایی7؛ -کاهش کسریهای بودجه از طریق قطع پرداخت یارانهها،کاهش مخارج اداره عمومی دولت،و خدمات اجتماعی،اخراج مستخدمین دولتی و غیره؛ -کاهش رسمی ارزش پول ملی به منظور افزایش تولید برای صادرات و کاهش واردات، -خصوصیسازی و تعطیل مؤسسات عمومی غیر کارآ و سربار.
در مقابل،تعاونیهای اصیل که بوسیله اعضایشان تأسیس و حمایت میشوند میتوانند از حذف انحصارات دولتی و کنار زده شدن مؤسسات عمومی،حداقل در دورههای بلندمدت سود ببرند بویژه در مناطق روستایی که اکثر تعاونیهای کشورهای در حال توسعه را در خود جای دادهاند،سازمانهای تعاونی میتوانند امور و وظایفی از قبیل خدمات اجتماعی،حملونقل ،امنیت غذای پایدار را(که دیگر دولت آنها را انجام نمیدهد)به انجام رسانند،زیرا بعید است که کارفرمایان خصوصی انجام این نوع امور را با بکارگیری گروهی از تولید کنندگان کوچک،سودمند ببیند.
این نوع سازمانهای تعاونی پیش زمینهای مطمئن و رشد یابنده برای خصوصیسازی مؤسسات تحت اداره دولت و ممانعت از تعطیل شدن مؤسسات در بخش خصوصی که به یارانههای دولتی وابسته بودهاند،بویژه در کشورهای اروپای مرکزی و شرقی(برای مثال روسیه که یکی از دو روش خصوصیسازی مؤسسات دولتیاش از طریق ایجاد تعاونیهای با مالکیت کارگری انجام گرفته)و در بعضی کشورهای در حال توسعه نظیر آرژانتین، جامائیکا،مکزیک،پاکستان و ترینیداد (Trinidad) ،را فراهم میآورند."