چکیده:
خداوند به عبادت ما و هیچ موجود دیگر نیاز ندارد، زیرا « فان الله غنی عن العالمین» خداوند از تمام جهانیان بی نیاز است. این بندگان هستند که به خداوند نیاز دارند « یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید» ای انسان ها شما نیازمند به خداوند هستید و خداوند بی نیاز و ستوده است. بنابراین عبودیت و پرستش یکی از نیازهای انسان است. تمامی انسان ها از ابتدا تا کنون به شکلی پرستش داشته اند. روح انسان نیاز به عبادت و پرستش دارد. پرستش و ستایش علاوه بر پر کردن خلا تنهائی وجود انسان، وبر آورده شدن نیاز انسان و بجا آوردن مراتب سپاس و شکرگزاری، موجب تکامل انسانی و رسیدن به مقام قرب الهی می شود و هیچ چیزی نمی تواندجای آن را پرکند. دانشمندان گفته اند: برای رسیدن به عرفان الهی و شناخت خود و خدا مراحلی باید طی شود. مرحلة اول، شریعت است. برای پیمودن این مرحله باید به سراغ عبادت پروردگار رفت و با استعانت و کمک از عبادت وارد مرحلة دوم یعنی طریقت شد، آن گاه از طریقت عبور کرده و به حقیقت پیوست که پیوستن قطره به دریا است.
آنچه زیبایی و حسن و خیر است، در نماز سفره ای است گسترده که خداوند آن را در پنج نوبت در شبانه روز برای بندگانش باز می کند و بر سر این سفره انواع و اقسام غذاهای لذیذ وجوددارد و هر کس مطابق ذوق و سلیقة و به اندازه توان و مرتبه وجودی و استعداد خود از آن بهره مند می شود. نماز عبادتی جامع است که می تواند تمام وجود انسان (از جهات بدنی و ظاهری گرفته تا جهات ذهنی و قلبی و باطنی) را در خدمت بندگی و پرستش قرار دهد. نماز اگر با مقدمات و تعقیبات همراه باشد، انسان را به اوج معنویت می رساند. اذان با آن محتوای زیبا دل را می نوازد. نماز جماعت مخصوصا در مساجد بزرگ مانند مسجد الحرام و مسجد النّبی(ص) زیباترین جلوة عبادت و همدلی و یکرنگی و صفا و صمیمیت است. پیامبر(ص) فرمود: « نماز نور چشم من است».
خلاصه ماشینی:
"قرآن میفرماید: "یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنیالحمید؛ ای مردم شما همگی نیازمند خدایید، تنها خداوند است که بی نیاز و شایسته هر گونه حمد و ستایش است " وقتی خدای متعال از عبادت ما سودی نمیبرد و از طرفی نماز و سایر عبادت ها را واجب نموده است ، معلوم میشود این دستورات برای خوش بختی و سعادت خود ما است .
٣ـ انتخاب محل و مکان نماز و سایر عبادات نیز در این امر، اثر دارد، به همین دلیل ، نماز خواندن در برابر اشیاء و چیزهایی که ذهن انسان را به خود مشغول میدارد مکروه است ، و همچنین در برابر درهای باز و محل عبور و مرور مردم ، در مقابل آئینه و عکس و مانند اینها، به همین دلیل معابد مسلمین هر قدر ساده تر و خالی از زرق و برق و تشریفات باشد بهتر است چرا که به حضور قلب کمک میکند.
برخی از بزرگان میفرمودند، لذتی که انسان از این حالت در مقابل خدا پیدا میکند و اشکش به جهت خشوع در برابر خداوند جاری میشود، از همه لذت هایی که در دنیا وجود دارد بیشتر است ، به طوری که آرزو میکندای کاش هیچ چیز دیگری جز همین حال نبود و همیشه این حال برایش باقی میماند!"