خلاصه ماشینی:
2. هدف از توسعه نیز دائما متفاوت ارائه شده است در آغاز توسعه کاملا اقتصادی و با هدف ایجاد ثروت بوده و به تدریج بهبود وضع اجتماعی و توزیع عادلانه و ورود ابعاد اجتماعی همچون امکانات بهزیستی و آموزشی و بهداشت و مسکن و اشتغال و سپس ابعاد سیاسی و موضوعاتی از قبیل حقوق بشر آزادیهای سیاسی و دموکراسی و امثال آن را به عنوان هدف شاهد هستیم جنبه سلامت زیست محیطی و توجه به جنبههای فرهنگی همچون هویت و ارزشهای انسانی و الگوی زندگی کامل و توسعهی انسانی و توسعه با محوریت انسان و اخلاق و ارزشهای متعالی او باعث طرح توسعه همهجانبه و توسعهی اخلاقی و توجه به ابعاد جدیدتری در توسعه گردیده است.
بااینحال و با وجود همه موارد مذکور که حقیقتا هرکدام جای تأمل و دقت و بررسی دارد، جمهوری اسلامی ایران بعنوان ام القرای جهان اسلام و با توجه به حالت الگوئی و اسوه بودن خود در این مقطع (و جعلناکم امه وسطا لتکونوا شهداء علی الناس) و در پی وقوع انقلاب اسلامی و ادعای ارائه الگوی جدیدی از نظام مردمسالاری دینی ناگزیر از ارائه تعریفی از توسعه منطبق با آرمانها و اهداف خود میباشد زیرا هندسه نظام اسلامی در قالب قانون اساسی روشن شده و اهداف مرحلهای انقلاب نیز تعیین گردیده است.
ممکن است سؤال شود چرا پس از انقلاب و با وجود آنکه قوانین کشور،اسلامی بوده و قانون اساسی براساس اسلام ناب پایهریزی شده است،نتوانستیم توسعه اسلامی را تعریف و پیاده کرده باشیم؟ در پاسخ توجه به موارد زیر لازم است: اولا:فقه حکومتی شیعه بطور کامل تدوین نشده و متأسفانه عموما به حیطه رفتار فردی محدود مانده است و زمان لازم برای سرایت آن به حیطههای اجتماعی وجود نداشته است.