چکیده:
این پژوهش به منظور بررسی میزان روایی مقیاس اندازهگیری"کیت کنرز(1)"در زمینه ارزیابی اختلال کاهش توجه همراه با بیشفعالی(2)در کودکان سالهای دوم تا سوم دبستانهای پسرانه شهر تهران(12-7 سال) انجام گردیده است.آزمودنیها(72-N)بطور تصادفی از میان کودکان عادی دبستانها و کودکان استثنایی مراکز روانپزشکی نواحی مختلف تهران برگزیده شدند.برای 36 پسر دبستانی گروه آزمایش از نظر بالینی براساس معیار DSM III-R ،تشخیص اختلال کاهش توجه مطرح شده بود.گروه گواه(36- n )از میان 72 نفر که بیشترین شرایط هماهنگ با گروه کنترل را داشتند انتخاب گردیدند.ابزار پژوهش شامل مشاهده رفتار،مصاحبه و پرسشنامه مربوط به شرایط اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی بود.اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتههای این پژوهش نشان داد که مقیاس اندازهگیری کنرز میتواند اختلال کاهش توجه کودکان پسر دبستانی شهر تهران را اندازهگیری نماید.
خلاصه ماشینی:
"با ضریب همبستگی بدست آمده(0/70-، r ،و 0/50- r ،70- df و39/47- t )که از نظر آماری کاملا معنی دار است،و با در نظر داشتن مقدار احتمالی خطا در مورد قبول یا در فرضیه صفر،میتوان بیان نمود که پرسشنامه پدر و مادر-آموزگار کیت کنرز احتمالا در مورد ارزیابی میزان کاهش توجه همراه با بیشفعالی پسران دانشآموز دبستانی شهر تهران قابل تأیید است.
محاسبهها با 70- df و 0/01< P بیانگر آن است که بین اظهارنظر دو گروه،همبستگی وجود ندارد و 39/47- t تفاوتی معنیدار بین نمره میانگین والدین دو گروه را نشان میدهد که این امر روایی پرسشنامه پدر و دلیل دیگری که ممکن است روایی مقیاس اندازهگیری کنرز را برای ارزیابی پسران دبستانی شهر تهران اثبات کند همبستگی معنیدار بین نمرات پدر و مادر و آموزگار گروه آزمایشی با 0/70- r 0/50- r برای گروه گواه است.
چون عامل اصلی انجام این پژوهش ارزیابی روایی مقیاس اندازهگیری کنرز بر روی کودکان پسر دبستانی(11-7ساله)در تهران بود،متغیرهای دیگر مانند جنس،سن،شرایط اقتصادی،اجتماعی،عوامل پزشکی و روانپزشکی دو گروه مورد بررسی قرار گرفت که دارای بیشترین تشابه بودند و تنها تفاوتی که باید مورد مطالعه قرار گرفت اختلال کاهش توجه همراه با بیش فعالی این کودکان بود.
نتایج بدست آمده از یافتههای آماری و مصاحبه با پدران و مادران دانشآموزان مبتلا به اختلال یادشده و مشاهده رفتار و بررسی دقیق تاریخچه رشد و رشد اجتماعی،معنیدار بودن روایی مقیاس اندازهگیری کنرز را بر روی پسران دانشآموز دبستانی تهران مورد تائید قرار میدهد."