چکیده:
در سطح بین المللی بررسیهای زیادی برای تعیین شاخصهای اقدام به خودکشی و همبستههای آن صورت گرفته است،اما بررسیهای انجام شده در داخل کشور بسیار محدود است.در این بررسی،ط یک سال از آغاز تیر ماه 1370 تا پایان خرداد 1371 کلیه مراجعین به سه مرکز مختلف درمانی شهر کرمان که اقدام به خودکشی به روش مسمومیت،خودسوزی و روشهای تروماتیک را میپذیرفتند،مورد مصاحبه قرار گرفتند.در مجموع با 561 نفر(339 زن، 222 مرد)مصاحبه شد.تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش با استفاده از آزمون خی دو،و آزمون فیشر انجام شد.یافتهها نشان داد که اقدام به خودکشی در این شهر در مقایسه با جمعیت عمومی بیشتر در افراد جوان اتفاق افتاده و در زنان 5/1 برابر مردان بوده است(001/0> P ).بیکاری و تحصیلات پاین از عوامل مرتبط است.شایعترین روش خودکشی مسمومیت، به خصوص با داروها و به ویژه دیازپام بود.پس از مسمومیت،خودسوزی و بریدن قرار داشت.اقدام به خودکشی در 30 نفر(3/5%)به مرگ انجامید و معتادین بیشترین مرگ و میر را داشتند.کمترین موارد و در عین حال مرگآورترین موارد در پاییز اتفاق افتاده است.از آنجا که کمترین موارد ما نیز در آذر ماه(دسامبر)اتفاق افتاده است،استنباط برخی پژوهشگران خارجی که کاهش موارد در دسامبر را به کریسمس منتسب میکنند مورد تأیید قرار نگرفت و احتمال دخالت عوامل زمان- زیستی مطرح میشود.همچنین نتایج گویای آن است که در برنامههای پیشگیری،باید جوانان به عنوان گروه هدف مورد توجه قرار گیرند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به محدود بودن پژوهشهای داخلی منتشر شده و اهمیت همبستههای9 اقدام به خودکشی،در این پژوهش ویژگیها و مشخصات آن دسته از اقدام کنندگان به خودکشی که بیمارستانهای شهر کرمان مراجعه نمودهاند، مورد توجه قرار گرفته است.
در این بررسی در همه گروههای سنی شمار زنان بیشتر بوده است(نمودار 1)تنها در سن 20 تا 25 سال شمار زن و مرد اقدام کنده به خودکشی برابر (به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار 1-هیستوگرام توزیع سنی موارد اقدام به خودکشی به تفکیک جنس (1)- mockinterview (2)- chisquare for trend بوده است.
در این پژوهش تفاوت معنیداری بین موارد اقدام به خودکشی در روزهای مختلف هفته و روزهای مختلف ماه شمسی وجود نداشت در دو جدول 2 و 3 به ترتیب عوامل استرسزا روانی جدول 2-توزیع فراوانی مطلق و نسبی رویدادهای استرسزای مزمن زندگی در اقدام به خودکشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) زندگی که از سوی اقدام کنندگان به خودکشی اظهار گردیده،نشان داده شده است.
6 نفر(13/3%)از افراد جدول 3-توزیع فراوانی مطلق و نسبی رویدادهای استرسزای اخیر زندگی در اقدام کنندگان به خودکشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) معتاد اقدام موفق داشتند حال آنکه مرگ در افراد غیر معتاد در 24 مورد (4/7%)بوده است که تفاوت از نظر آماری معنیدار است(0/02< p ، 1- df و6/16- x2 ).
در پژوهش حاضر میزان مرگ و میر در افراد معتاد به طور معنیداری بالاتر بوده است و سابقه اقدام مکرر به خودکشی نیز به طور معنیداری در آنها بالاتر بود که با نتایج برخی بررسیهای انجام شده همخوانی دارد(ولک واسرمن7 ،روی،1990؛لوئی،1990)."