چکیده:
سیاست «کشتار هدفمند» مفهوم جدیدی است که طی سالهای اخیر توسط رژیم اسرائیل و با پشتیبانی کشورهای غربی به ویژه ایالاتمتحده آمریکا، به منظور ایجاد تردید در اجرای معاهدات حقوق بشری و بشردوستانه، به حوزه ادبیات حقوق بشر و بشردوستانه راه یافته است. کشتار هدفمند به عنوان راهبرد نوین در مبارزه علیه تروریسم، چالشهایی جدی در زمینه حقوق بینالملل بشردوستانه ایجاده کرده است. این مقاله با طرح ابهامات موجود در این مفهوم، در تلاش است تا مشروعیت توسل به سیاست کشتار هدفمند از سوی برخی از کشورها از جمله، ایالاتمتحده آمریکا و رژیم اسرائیل را تحت اصول پایهای حقوق بینالملل بشردوستانه نظیر اصل تفکیک، تناسب و ضرورت مورد ارزیابی حقوقی قرار دهد. در این ارزیابی، نشان داده میشود که سیاست کشتار هدفمند در اکثر موارد، ناقض این اصول پایهای بوده و تاکنون یک منطق حقوقی مستند و قابل قبول برای توسل به این راهبرد نوین ارائه نشده است.
خلاصه ماشینی:
این مقاله با طرح ابهامات موجود در این مفهوم، در تلاش است تا مشروعیت توسل به سیاست کشتار هدفمند از سوی برخی از کشورها از جمله، ایالاتمتحده آمریکا و رژیم اسرائیل را تحت اصول پایهای حقوق بینالملل بشردوستانه نظیر اصل تفکیک، تناسب و ضرورت مورد ارزیابی حقوقی قرار دهد.
(Cullen, 2007:23) لازم به ذکر است که راهبرد «کشتار هدفمند»، برای اولین بار توسط اسرائیل علیه تروریستهای مظنون در سرزمینهای اشغالی فلسطین<EndNote No="197" Text=" رژیم اسرائیل در جهت اجرای سیاست کشتار هدفمند و توجیه این راهبرد علیه گروهای مبارز فلسطینی از جمله؛ فتح، حماس و جهاد اسلامی، با این ادعا که این گروهها درگیر طرحریزی و انجام عملیات علیه غیرنظامیان اسرائیلی هستند، از آنها به عنوان «تروریست» یا «اعضای سازمانهای تروریستی» یاد میکند.
علاوه بر این میتوان به سایر مواردی که این عنوان مورد استفاده قرار گرفته است نیز اشاره نمود، از جمله: 1- کشتن هدفمند جنگسالار شورشی عمربن خطاب<EndNote No="198" Text=" Omar Ibn al- Khattab"/> در آوریل 2002 در چچن توسط نیروهای مسلح روسیه؛ (BBC, Russia &quot;kills&quot; Chechen Warlord, 25 April 2002) 2- کشتن هدفمند رهبر القاعده سلیم سینان الهارتی<EndNote No="199" Text=" Senyan al-Harithi"/> و پنج نفر از همراهان وی در نوامبر 2002 در یمن به وسیله هواپیماهای بدون سرنشین سازمان سیا که از موشک هل فایر<EndNote No="200" Text=" Hellfire"/> استفاده شده بود؛<EndNote No="201" Text=" برای آگاهی بیشتر مراجعه کنید به:Jane Mayer, &amp;quot;on Predator Drones and Pakistan&amp;quot;, the New Yorker, October 20, 2009.