چکیده:
ورزش بوکس علیرغم محبوبیتی که در بین قشر جوان،نوجوان و عامه مردم دارد،به دلیل خشونت ظاهری و برخورد ضربههای مشت به صورت و به ویژه سر پیوسته مورد انتقاد مجامع مذهبی،پزشکی و ورزشی بوده و همین مسئله سبب گردید تا به منظور پاسخگویی به این سؤال که آیا ورزش مشتزنی آماتور ایران موجب بروز اختلالهای نوروسایکولوژیک میشود یا خیر پژوهش حاضر اجرا گردد.در این پژوهش،به منظور بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت ورزش مشت زنی آماتور،دو گروه زیر مورد بررسی قرار گرفتند:1-مشت زنهای فعال عضو تیم ملی که دست کم چهارسال سابقه فعالیت در ورزش مشتزنی داشتهاند(10 n ،بامیانگین سنی 32-17 سال).2-مشتزنهای سابق عضو تیمملی که سابقه حداقل چهارسال فعالیت در ورزش بوکس را داشتهاند و دستکم دوسال از کناره گیری آنها میگذشته است(10 n ،با میانگین سنی 48-32 سال).عملکرد این دو گروه با افراد غیر ورزشکار در دو گروه گواه که به شیوه نمونهگیری تصادفی و ساده انتخاب شده بودند و از نظر سن و تحصیلات با دو گروه آزمایش همتا شده بودند مقایسه گردیدهاست.هفت آزمون شامل آزمون حافظه وکسلر،ویسکانسین،بوناردل،حرکات ظریف هاز،تصاویر همپوش،شناخت محرکهای ناکامل و تعیین حداقل آستانه تشخیصی،بر روی تکتک آزمودنیها انجام شد.تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش به کمک روشهای آماری توصیفی،آزمون t و روش تحلیل واریانس انجام گرفتهاست.نتایج نشان دادند که هیچگونه تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی و گروه گواه وجود ندارد.این بررسی نشان داد که،یک دوره(حداقل چهار ساله)ورزش مشتزنی آماتور ایران موجب بروز اختلال در عملکردهای نوروسایکولوژیک افراد نمیگردد.
خلاصه ماشینی:
"از این رو با توجه به جاذبههای ورزش مشتزنی برای جوانان و نوجوانان بر کارشناسان روانشناسی،روانپزشکی و مغز و اعصاب است که ابهامهای موجود را با انجام پژوهشهای علمی دقیق و بدور از سوگیری روشن نموده و رسانههای گروهی یافتههای پژوهشی را در اختیار جوانان،نوجوانان و خانوادههای آنان قرار دهند.
آزمونهای بکار رفته در پژوهش حاضر،به ترتیب عبارتند از: (1)- Jordan (2)- Tomasen (3)- Walter (4)- Butler (5)- Haglund (6)- Murelius جدول 1-میانگین و انحراف معیار سن آزمودنیهای چهار گروه و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون t (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2-میانگین و انحراف معیار و نمره t آزمودنیهای چهارگروه برحسب میزان تحصیلات (به تصویر صفحه مراجعه شود) 1-پرسشنامه ارزیابی اولیه:ابتدا از آزمودنیها خواسته میشد که به پرسشنامه موردنظر پاسخ دهند تا بدین ترتیب احتمال وجود بیماری عضوی و روانی که به عنوان متغیر مداخلهگر تلقی میشود،از میان برداشتهشود.
برای اجرای پژوهش پس از برقراری ارتباط و بیان هدفهای پژوهش از آزمونهای خواسته میشد که نخست به پرسشنامه ارزیابی اولیه پاسخ دهند و سپس ضمن بررسی پاسخهای داده شده در صورتی که در سوابق جسمانی و روانی آنان متغیر مداخلهگر مشاهده نمیگردید سایر آرمونهای بترتیب یاد شده،در مدت 1/5 تا 2 ساعت اجرا 87 درصد از مشتزنان حرفهای علائم و نشانههای قطعی در زمینه آسیب مغزی داشتند و تمام مشتزنان دستکم در یکی از آزمونهای نوروسایکولوژیک نتایج غیر طبیعی داشتند.
(1)- Hubbert (2)- Recognitin of Incomplete Stimuli Test (3)- De reanzi (4)- Spinler (5)- Overlapping Figure Test (6)- Lezzak جدول 3-خلاصه نتایج حاصل از آزمونهای انجام گرفته برروی مشتزنهای آماتور فعال (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 4-نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه برروی کلیه نمرات بدست آمده (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث در یافتهها نتایج به دستآمده هیچگونه تفاوت معنیداری بین گروههای مورد مقایسه نشان نداد."