چکیده:
این پژوهش به منظور بررسی جنبههای روانی-اجتماعی،شیوههای کنار آمدن با بیماری و کیفیت روابط اجتماعی دو گروه از بیماران مبتلا به عفونت HIV مثبت انجام شد.آزمودنیهای این بررسی که از نوع بررسیهای مقطعی-توصیفی است، 10 نفر(7 مرد،3 زن با میانگین سنی 5/31)از بیماران مبتلا به عفونت HIV بودند و با خانواده زندگی میکردند.این بیماران ابتدا توسط آزمون آسایش روانی غربالگری شده و در دو گروه 5 نفری با آسایش روانی بالا و پایین جای داده شدند. سپس سه پرسشنامه کیفیت روابط اجتماعی،مقابله با بیماری و فشارهای روانی-اجتماعی برای هر کدام از بیماران تکمیل گردید.دادههای پژوهش با استفاده از آزمون t ناوابسته و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتههای پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات فشارهای روانی-اجتماعی و میزان آشفتگی ناشی از این فشارها در دو گروه تفاوت معنیداری وجود ندارد،در صورتی که در هر دو گروه به صورت جداگانه میزان فشارهای روانی-اجتماعی پس از ابتلا به بیماری نسبت به پیش از آن به صورت معنیداری افزایش پیدا کرده بود.همچنین یافتههای پژوهش نشان داد که بیماران با آسایش روانی بالا به صورت معنیداری روشهای مقابله شناختی و رفتاری فعال را بیشتر به کار میبردند تا گروه با آسایش روانی پایین.همچنین از نظر چگونگی روابط اجتماعی در سه بعد حمایت اجتماعی،روابط تعارضی و عمق رابطه تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد.
خلاصه ماشینی:
"لات جندرف(30) ،آنتونی(31) ،اشنیدرمن(32) و فلچر(33) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (1994)در پیگیری دو ساله خود در زمینه ارتباط بین عوامل روانی-اجتماعی و بهبود وضعیت عاطفی و آسایش روانی در افراد مبتلا به عفونت HIV نشان دادند که استفاده بیشتر از شیوههای کنار آمدن فعال شامل تجربههای تن آرامی،استفاده از ارزیابی عملکردی و بدست آوردن حمایت اجتماعی از یک سو و کاهش استفاده از روش انکار یا اجتنابی از سوی دیگر پیش بینی کننده سطوح بالاتر آسایش روانی-هیجانی و عملکرد بهتر هیجانی و جسمانی آنان بوده است.
4-آزمون فشارهای روانی-اجتماعی:به منظور ارزیابی فشارهای روانی-اجتماعی ویژه بیماران مبتلا به عفونت HIV مثبت و میزان آشفتگی که هر کدام از این فشارها برای فرد ایجاد میکنند با توجه به وضعیت فرهنگی و اجتماعی ایران و با مصاحبه حضوری با تعدادی از افراد مبتلا به عفونت درباره مشکلاتشان و همچنین مراجعه به پیشینه پژوهش فشارهای روانی- از نظر کیفیت روابط اجتماعی،میزان حمایت اجتماعی،روابط تعارضی و عمق رابطه تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.
با توجه به یافتههای پژوهش حاضر میزان فشارهای روانی-اجتماعی رنج ناشی از آنها در دو گروه بیماران با آسایش روانی بالا و آسایش روانی پایین به کمک پرسشنامهای که به این منظور تهیه شده بود مورد اندازهگیری قرار گرفت و نشان داد که تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود ندارد،در صورتی که میزان فشارهای روانی-اجتماعی و رنج ناشی از آن هم در گروه آسایش روانی بالا و هم در گروه آسایش روانی پایین پس از ابتلا به عفونت HIV نسبت به پیش از ابتلا به عفونتداری تفاوت معنیداری است،که هماهنگ با یافتههای فلاسکرود(1) (بیرک هد(2) ،1989)میباشد."