چکیده:
برای هنجاریابی فرم تجدیدنظر شده آزمون شخصیتی نئوبا انجام چند مرحله پژوهش مقدماتی فرم فارسی آن تهیه و توسط نمونهای از جمعیت شیراز(502)اجرا گردید.دادههای پژوهش به صورت میانگین و انحرافمعیار برای 5 مقیاس اصلی و 30 زیر مقیاس یا شاخص آزمون گزارش شده است.بررسی ثبات درونی مقاسها و ضرایب همبستگی میان آنها نشاندهنده همبستگی بالای هر یک از شاخصها با مقیاس مربوطه و عدم وجود همبستگی مثبت قابل توجه با شاخصهای مرتبط با مقیاسهای دیگر بود.بازآمایی با میانگین 7/6 ماه بر روی 26 مورد نیز ضرایب همبستگی بین 53/0 تا 76/0 را برای مقیاس آزمون نشان داد.مقایسه میانگین و انحرافمعیارهای مقیاسها و شاخصهای آزمون با آمار ارائه شده توسط تهیهکنندگان اصلی آزمون نشان داد که نمونه آمریکایی با نمونه ایرانی در برخی از مقیاسهای آزمون همچون عصبیت،باز بودن به تجربهها و اندیشهها،توافق و وجدانی بودن متفاوت میباشند در حالی که دو گروه از نظر برونگرایی تفاوتی نداشتند.
خلاصه ماشینی:
"مقایسه میانگین و انحرافمعیارهای مقیاسها و شاخصهای آزمون با آمار ارائه شده توسط تهیهکنندگان اصلی آزمون نشان داد که نمونه آمریکایی با نمونه ایرانی در برخی از مقیاسهای آزمون همچون عصبیت،باز بودن به تجربهها و اندیشهها،توافق و وجدانی بودن متفاوت میباشند در حالی که دو گروه از نظر برونگرایی تفاوتی نداشتند.
پنج زمینه اصلی شخصیت که در این آزمون مورد بررسی قرار (به تصویر صفحه مراجعه شود) میگیرند عبارتند از:رواننژندی در برابر ثبات هیجانی، برونگرایی در برابر درونگرایی،باز بودن به تجربهها یا گرایش به کار،آزمون نئو دارای الگوی نظری است که از درهم آمیختن یافتههای پژوهشی در زمینه شخصیت در دهههای 70 و 80 شکل گرفته است.
این توصیه برای کلیه افرادی که متقاضی دریافت نتیجه بودند،بصورت فرم مخصوصی که خلاصه نتیجه آزمون را نشان میداد و توسط کاستا و مکری(1992)نیز توصیه شده است به کار گرفته شد.
برای نمونه زیرشاخصهای عصبیت،ضریبهای همبستگی جدول 3-میانگین و انحراف معیار برای شاخصها و زیرشاخصهای آزمون شخصیتی نئو برای گروه مردان و زنان در شهر شیراز (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 4-پایایی درونی و ساختار عاملی مقیاسهای آزمون نئو (به تصویر صفحه مراجعه شود) توضیح:کل نمونه در محاسبه ضرایب همبستگی به کار گرفته شده(502 N ).
در این پژوهش آزمون نئو بر روی 51 نفر که دارای اختلال وحشتزدگی بودند بکار گرفته شد و نتایج نشان داد که بیماران از افراد بهنجار در شاخص عصبیت نمره بیشتر و در شاخص برونگرایی نمره کمتری داشتند."