چکیده:
پژوهش حاضر به دنبال بررسی برازش مدل رضایت شغلی بر اساس سبک زندگی اسلامی، سازگاری زناشویی و جنسیت در معلمان ابتدایی شهرستان شهریار است. این پژوهش از نوع همبستگی است که به منظور جمعآوری دادهها، نمونهای شامل 200 نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهریار به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای (100 مرد و 100 زن) انتخاب و پس از اجرا 166 پرسشنامه جمعآوری شد. ابزارهای مورداستفاده پرسشنامه سازگاری زناشویی زن و شوهر (DAS)، فرم بلند پرسشنامه سبک زندگی اسلامی کاویانی (ILST) و مقیاس رضایت شغلی دانت بود و داده ها به روش تحلیل مسیر با استفاده از نرمافزار آموس تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک زندگی اسلامی تاثیر مستقیم و مثبت بر رضایت شغلی دارد؛ سازگاری زناشویی اثر معناداری بر رضایت شغلی ندارد و جنسیت در رابطه بین رضایت شغلی با سبک زندگی اسلامی و (سازگاری زناشویی و رضایت شغلی) نقش تعدیلکننده دارد. در نهایت با اصلاحات انجامشده، مدل فرضی، از تبیین و برازش مناسبی برخورداراست. سبک زندگی اسلامی قواعد مناسبی برای رشد فرد و بهتر زیستن فراهم میکند که افراد میتوانند با به کارگیری این قواعد، خشنودی بیشتری را در وقایع زندگی از جمله شغل خود تجربه کنند.
خلاصه ماشینی:
بنابراین، اهمیت مقولههای رضایت شغلی، سازگاری زناشویی و سبک زندگی از سویی و ارتباط ممکن بین آنها از سوی دیگر، محقق را بر آن داشت تا به مطالعه و پژوهش در رابطه با این مهم بپردازد.
) سبک زندگی اسلامی در این تحقیق با توجه به ادبیات تحقیق، دارای چهار بعد و سازگاری زناشویی دارای چهار بعد است که رابطه آنها با رضایت شغلی که خود دارای دو بعد است که در قالب یک مدل معادله ساختاری سنجیده شد.
بر این اساس، جنسیت در رابطه بین سبک زندگی اسلامی و رضایت شغلی اثر تعدیلکننده دارد.
4. بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر به دنبال بررسی برازش مدل رضایت شغلی بر اساس سبک زندگی اسلامی، سازگاری زناشویی و جنسیت در معلمان شهرستان شهریار بوده است.
بر این اساس، استنباط میشود زمانی که روابط بین متغیرهای ملاک و پیشبین به صورت همزمان موردبررسی قرار گیرد، مؤلفههای سبک زندگی اسلامی و مؤلفههای سازگاری زناشویی بر مؤلفههای رضایت شغلی تأثیرگذارند.
در این پژوهش بین متغیرهای پنهان و قابلمشاهده مدل، ارتباط منسجم و متعارف وجود دارد که این میتواند تبیین و پاسخی به چرایی برازش مناسب مدل رضایت شغلی با توجه به سبک زندگی اسلامی، سازگاری زناشویی و جنسیت باشد.
همچنین در این پژوهش رابطه سبک زندگی اسلامی با رضایت شغلی و نقش تعدیلکننده جنسیت تأیید شد.
در پژوهش حاضر ارتباط متغیرهای سازگاری زناشویی، سبک زندگی اسلامی و جنسیت با رضایت شغلی در قالب یک مدل علی بررسی شد.
همچنین کمبود منابع پژوهشی در حیطه سبک زندگی اسلامی در ارتباط با رضایت شغلی نیز از دیگر محدودیتهای این پژوهش بود.