چکیده:
همبودی اختلالات روانپزشکی و سوءمصرف مواد یک پدیدهی شناخته شده و بسیار پیچیده است. مشکلات و علائم روانی می توانند مرتبط با مصرف، غیر مرتبط با مصرف و یا ترکیبی از هر دو حالت باشند. به همین دلیل شناسایی و درمان اختلالات روانپزشکی همبود در بهبود پیامدهای درمانی اهمیت اساسی دارد. در این مطالعه اصول راهنمای تشخیص اختلالات روانپزشکی همبود با اعتیاد و ملاحظات درمانی آنها مرور شده است. واژه «اختلالات همبود» در اینجا به معنای اختلال یا اختلالات روانپزشکی است که همراه با اختلالات مصرف مواد در یک فرد وجود دارد. اختلالات روانپزشکی همبود با اعتیاد میتواند «اولیه» باشند، یعنی مستقل از اعتیاد وجود داشته باشند یا «ثانویه» به مصرف مواد ایجادشده و یک اختلال «القاء شده توسط مواد» باشند. بیماران ممکن است هنگام پذیرش، اختلالات همبود قابل شناسایی داشته باشند یا ممکن است علائم در طول درمان پدیدار شوند. در صورت عدم شناسایی دقیق اختلالات روانپزشکی همبود و پرداختن متناسب به درمان آنها، این اختلالات سیر بهبودی بیماران را تحت تاثیر قرار داده و عامل مهم تعیین کننده در درمان اعتیاد می باشند.
خلاصه ماشینی:
"اختلالات روان پزشکی همبود همبودی ١ یا اختلال های همراه در مطالعات همه گیر شــناختی ٢ و ســـبب شـــناختی ٣ اعتیاد و سـوءمصـرف مواد بیش از پیش مورد توجه محققان و صـاحب نظران مسائل اعتیاد قرارگرفته اســـت .
در بررســی اختلالات شــخصــیتی در میان افراد دارای اختلال ســوءمصــرف موادمخدر مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد اســتان اردبیل که در ســـال ١٣٨٧ انجام شـــد، نتایج نشـان داد که فراوان ترین اختلال شـخصـیت همبود در گروه تحت مطالعه اختلال ضد اجتماعی بود (٥٤ درصــد) و اختلال شــخصــیت مرزی، نمایشــی و خودشــیفته در رتبه های بعـدی قرار داشـــتنـد (مولوی و همکـاران ، ١٣٨٨).
نحوه درمان اختلالات روان پزشکی همبود مـطــابق بــا پروتکــل درمــان وابســـتگی بــه مواد افیونی بــا متــادون (١٣٩٣) وجود علائم روان پزشــکی زیر چه ناشــی از مســمومیت یا محرومیت مواد باشــد و چه در اثر یک اختلال همبود مســتقل پدید آمده باشــد، نشــان دهنده وجود نیاز به مداخله اورژانســی اســت : فکر یا تهدید به خودکشـی یا دیگرکشـی، علائم روانپریشــی برای مثال توهم و هذیآن که با ایمنی یا کـارکرد مســـتقل بیمار تداخل کند و دلیریوم .
Rapeli, Fabritius, Kalska & Alho درمـان نگهدارنده ، درمان های اســـتاندارد روان پزشـــکی شـــامل روان درمانی، دارودرمانی یا ترکیـب هر دو برای درمـان اختلال همبود باید در نظر گرفته شـــود (کومر، والکر وکالینز، 1 ٢٠٠٥).
توصــیه میشــود بیماران روی درمان های نگهدارنده دارای علائم اختلالات محور یـک ، امـا فـاقـد تـاریخچـه اختلالات همبود اولیـه تا زمان تثبیت روی درمـان نگهـدارنـده هیچ گونـه درمـان دارویی روان پزشـــکی دریـافـت نکنند، زیرا علائم آن ها ممکن اســت به صــورت قابل ملاحظه ای بعد از یک دوره درمان ســوءمصــرف مواد فروکش کند."