چکیده:
این مقاله، کارآمدی تئوریهای بازنمودگرایی مرتبهی اوّل برای تبیین خصیصهی سوبژکتیو تجربیات پدیداری را موردبررسی قرار میدهد. نویسنده پس از توضیحی کوتاه دربارهی بازنمودگرایی، به سراغ توضیح مسألهی این مقاله میرود: تبیین خصیصهی سوبژکتیو تجربیات که علاوه بر خصیصهی کیفی، معضل دشوار فیزیکالیسم برای تقلیل پدیدارشناسی به حیث التفاتی است. نویسنده به تئوریهای کارکردگرایانهی شومیکر و خودبازنمودگرایانهی کریگل برای تبیین خصیصهی سوبژکتیو اشاره میکند و اشکالات وارد بر آنها را شرح میدهد. سپس به داعیهی سایر بزرگان بازنمودگرایی میپردازد که تأمین خصیصهی سوبژکتیو را در قالب همان فرایند بازنمایی و بینیاز از تئوریپردازی مجزا، در نظر میگیرند. وی با توضیح و بررسی فرایند بازنمایی، نتیجه میگیرد که فرایند مذکور، از عهدهی تبیین خصیصهی سوبژکتیو تجربه برنمیآید و همان مسألهی دشوار و شکاف تبیینی، عود میکند.
خلاصه ماشینی:
اما به نظر میرسد فارغ از این بحث که البته در جای خود مهم است، یک جنبهی دیگر از ابهام پیرامون تجربههای درونی هم وجود دارد که چهبسا مسألهی دشوار آگاهی، به همین جنبهی اخیر مربوط میشود: ویژگی بازنمودیافته، چگونه بهنحو سوبژکتیو ادراک میشود؟ بهبیاندیگر، با فرض پذیرش بازنمایی ویژگیهای بیرونی در قالب محتوای التفاتی، به اینجا میرسیم که ویژگیهایی در جهان خارج، «برای شخص ادراککننده» بازنمایی شدهاند.
او از این نکته شروع میکند که: «آگاهی از حالت ذهنی، یک رویداد ذهنی جداگانه و مستقل نیست؛ اطلاع ما از حالات ذهنی آگاهانه، نیازمند فعالیت ذهنی بیشتری نیست که ازطریق آن، از تجربهی ذهنی سابق، آگاه بشویم، بلکه چیزی درون همان تجربه، سازماندهی شده که این کار را همزمان انجام میدهد؛ بهعبارتدیگر، به نظر میرسد تجربه در درون خویش، شامل چیزی برای آگاهی از خودش باشد.
البته او اذعان دارد که یک مشکل بسیار اساسی دربرابر استراتژی خودبازنمایی، این است که فرضیههای فیزیکالیستی دربارهی حیث التفاتی و بازنمایی ذهنی، از مجموعهی واژگان مربوط به ارتباط علی بهره میگیرند؛ ولی روابط علی، غیربازتابی هستند (آنها هیچگاه بین یک شیء و خودش برقرار نمیشوند)؛ هیچ حالت ذهنی نمیتواند سبب وقوع خودش بشود؛ درنتیجه، یک مشکل بنیادین به منظور طبیعیسازی خصیصهی سوبژکتیو، پیش روی مسیر خودبازنمایی قرار میگیرد.
2. Chalmers, David, (2010), The character of Consciousness, Oxford & New York: Oxford University Press.
6. Levine, Joseph, (2001), Purple Haze: The Puzzle of Consciousness, Oxford & New York: Oxford University Press.
___________, (2009), Subjective Consciousness; A Self – Representational Theory, Oxford & New York: Oxford University Press.