چکیده:
دانشآموزان در فرایند یادگیری، به دلیل استرس، فشار درسی و یا دیگر عوامل روانی، حالتی از خستگی عاطفی، تمایل به زوال شخصیت و احساس موفقیت شخصی پایین را بروز میدهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط علّی فرسودگی تحصیلی و مسئولیتپذیری تحصیلی با نقش میانجیگری تعارض معلم- شاگرد در دانشآموزان دوره متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی و دادهها از طریق مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. جامعه آماری شامل دانشآموزان سال دوم مقطع متوسطه شهر تهران بود که از میان آنان 400 نفر به صورت نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه مسئولیتپذیری دانشآموزان و پرسشنامه تعارض معلم- شاگرد بود. نتایج پژوهش نشان دادمدل پژوهش برازندگی قابل قبولی با دادهها دارد. تاثیر مستقیم مسئولیتپذیری تحصیلی و تعارض معلم- شاگرد بر فرسودگی تحصیلی در سطح 01/ 0 معنادار بود و تاثیر غیر مستقیم مسئولیتپذیری تحصیلی با میانجیگری تعارض معلم- شاگرد بر آن در سطح 05/ 0 معنادار بود.این مدل میتواند رابطه بین مسولییت پذیری و فرسودگی تحصیلی را با میانجیگری تعارض معلم- دانش آموز را به خوبی پیشبینی کند و به منظور پیشگیری مورد استفاده قرار گیرد.
Students in the learning process, due to stress, curriculum press or other psychological factors, show a state of emotional exhaustion, depersonalization and sense of low personal achievement. This research was aimed to investigating the casual relationshipbetween academic burnout and academic responsibility and mediating role of teacher-student conflict in students. The current research was conducted by correlation method and analyzed by structural equations modeling. Statistical population was involved the high school students in Tehran that 400 people of those was selected through multistage sampling. The instruments were academic burnout questionnaire (Bresó, Salanova, & Schaufeli, 2007), responsibility of students questionnaire (Ne’mati, 2008) and teacher-student conflict questionnaire (Lopez, & et al, 2006). This model fit to data. The direct effect of academic responsibility and teacher-student conflict on academic burnout are significant at 0.01 level. Indirect effect of academic responsibility on academic burnout with mediating teacher-student conflict is significant at 0.05 level and This model can predict the effective factorson academic burnout and can be used for preventing of academic burnout.
خلاصه ماشینی:
"(Norozi & Asayesh, 2014 با این وجود بررسی ارتباط این سه متغیر در یک مدل مفهومی و تبیین فرسودگی تحصیلی با توجه به مسیرهای مستقیم و غیرمستقیمی که برای مسئولیت پذیری تحصیلی و تعارض معلم - شاگرد در نظر گرفته شده است ؛ ضرورتی است که به نظر میرسد کمتر مورد توجه قرار گرفته و میتواند نقش مهمی در شناسایی و کاهش فرسودگی تحصیلی داشته باشد.
مقادیر مربوط به مدل اندازه گیری متغیرها ضریب مسیر استانداردشده مجذور همبستگی چندگانه خستگی عاطفی 0/98** 0/16 بدبینی 0/91** 0/19 ناکارآمدی تحصیلی 0/89** 0/11 تعارض معلم -شاگرد 1/00** 0/12 خودمدیریتی 0/96** 0/08 نظم پذیری 0/67** 0/16 قانون مندی 0/86** 0/29 امانت داری 0/82** 0/27 وظیفه شناسی 0/75** 0/34 سازمان یافتگی 0/36* 0/29 1 Keith پیشرفت گرایی 0/82** 0/23 ** معنادار در سطح ٠/٠١، * معنادار در سطح ٠/٠٥ بر اساس جدول ٥ ضرایب مسیر استانداردشده ای که از متغیرهای آشکار به متغیر مکنون مربوط به خود رسیده اند در سطح ٠/٠١ و ٠/٠٥ معنادار شده اند که حاکی از بار عاملی بالای این متغیرهاست .
این مؤلفه چون تعداد سؤالات بیشتری دارد و اندازه گیری دقیق تری از مسئولیت پذیری تحصیلی را ارائه میدهد از اهمیت خاصی برخوردار بوده و میتوان چنین پنداشت که خودمدیریتی اساسیترین مؤلفه در شناسایی و تبیین مسئولیت پذیری است حال آنکه در پژوهش (٢٠٠٨ ،Nemati) نیز که این ابزار را در جامعه دیگری از دانش آموزان مورد ارزیابی قرار داده بود چنین نتیجه مشابهی به دست آمد."