چکیده:
اشتغال زنان را باید با توجه به همگرایی لایههای دین و اصول حاکم بر خانواده، شخصیت زن و شئونات وی ارزیابی نمود، اشتغال زنان یک حق است و نه یک تکلیف که علاوه بر مزایا و پیامدهای مثبت، مانند: مشارکت در توسعه اجتماعی، اقتصادی و کمک به درآمد خانواده، دارای معایب و پیامدهای منفی، مانند: تعارض نقش، آسیب به کیان خانواده و تربیت نسل، و فشار مفرط بر زنان میباشد، که در برخی موارد دامن گیر خانواده و اجتماع میشود. در این زمینه باید در عین این که زمینههای استیفای این حق برای زنان عینی گردد؛ راهکارهای کاربردی در جهت تنقیص یا رفع معایب و آثار منفی اشتغال زنان طرح و اجرا گردد.
خلاصه ماشینی:
"4. درباره این بیان که «اگر جامعه اسلامی و قوانین حقوقی شغل خانگی زن را نه تنها از لحاظ معنوی بلکه از لحاظ مادی به رسمیت بشناسد، بسیاری از زنان شاغل ترجیح میدهند که کار محیط خانه را به عنوان اشتغال برگزینند» باید گفت که در این طرح، اشکالاتی مکتوم است از جمله اینکه؛ درآمد متوسط در جامعه ما معمولا کم میباشد و معمولا درآمد مردان، به ویژه در آغاز زندگی کفاف ضروریات زندگی یک زوج را نمیدهد و به همین خاطر است که برخی از زنان با مشقات و دردسرهای فراوان به دنبال تحصیل شغل و ایجاد درآمد میروند.
و چه خوب است به جای اهمیت دادن بیش از حد به مسائل اقتصادی، اولویت را به مسائل اخلاقی و تربیت صحیح نسل نو بدهیم تا از نتایج و دستاوردهای نسلهای گذشته، لایقترین افراد و کسانی که قدرشناس اهتمام نسلهای پیشین میباشند استفاده نمایند و این مهم جز با پرورش و شکوفایی استعدادها و تواناییهای بالقوهای که در زنان در زمینه همسرداری، تربیت فرزند وجود دارد امکانپذیر نیست و جز در موارد ضروری توصیه به استیفا و اجرای حق اشتغال از سوی زنان ننماییم، زیرا در هر حال توان بشر چه زن و چه مرد محدود است و نباید گذاشت تا والاترین سرمایه وجودی زن که لطافت جوهری و جوشش عاطفی او برای حرارت بخشی به کانون پربار خانواده است، به خاطر اشتغال پردردسر و آسیبهای روحی از دست رود."