چکیده:
در این مقاله، اثر دخالت دولت در بخش بانکی بر پایداری مالی این بخش در دوره92-1380بررسی شده است. برای اندازه گیری دخالت دولت در بخش بانکی، از متغیرهای نرخ سود واقعی سپرده، تسهیلات اعطایی تبصره ای بانک ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی و نسبت بدهی بخش دولتی به مجموع بدهی یا دارایی بخش بانکی و روش تحلیل اجزای اصلی (PCA)، و برای سنجش پایداری مالی از شاخص Z-Score استفاده شده است. برای بررسی اثر دخالت دولت در بخش بانکی بر پایداری مالی این بخش از داده های ترازنامه و گزارش های سود و زیان بانک ها بهره گیری، و با کاربرد داده های پنل، مدل مقاله برآورد شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل در بین 14 بانک کشور، نشان می دهد که دخالت دولت در بخش بانکی، تأثیر منفی بر پایداری مالی این بخش داشته و باعث افزایش آسیب پذیری مالی این بخش می شود. همچنین افزایش نسبت بدهی به دارایی، باعث افزایش آسیب پذیری مالی بخش بانکی و افزایش اندازه بانک ها (لگاریتم دارایی ها)، موجب بهبود پایداری مالی این بخش می شود.
In this paper، the effect of government intervention in the banking sector (financial repression) on banks’ financial stability is investigated during 2001-2013. To measure the index of government intervention in the banking sector، three variables including real interest rate، credits directed by banks and government debt to banks are combined using principal component analysis. Furthermore، the z-score index is applied to measure the financial stability in the banks. Data are extracted from balance sheets and income statements of the banks. Results from a panel of 14 banks show that the intervention of government in the banking sector is of significantly negative effect on financial stability of these banks and therefore increases their financial vulnerability. Moreover، an increase in size of bank improves the financial stability، but higher debt-to-asset ratio increases the banks’ financial vulnerability.
خلاصه ماشینی:
براي اندازه گيري دخالت دولت در بخش بانکي، از متغيرهاي نرخ سود واقعي سپرده، تسهيلت اعطايي تبصره اي بانک ها و مؤسسات اعتباري غير بانکي و نسبت بدهي بخش دولتي به مجموع بدهي يا دارايي بخش بانکي و روش تحليل اجزاي اصلي )PCA(، و براي سنجش پايداري مالي از شاخص Z-Score استفاده شده است.
براي اين منظور، شاخص سرکوب مالي با به کارگيري متغيرهاي نرخ سود واقعي سپرده، تسهيلت اعطايي تبصره اي بانک ها و مؤسسات اعتباري غير بانکي و نسبت بدهي بخش دولتي به مجموع بدهي يا دارايي بخش بانکي و با استفاده از روش تحليل اجزاي اصلي )PCA(، به ازاء هر سال محاسبه، و همچنين براي بررسي پايداري مالي، از شاخص Z-score استفاده شده است.
)31 :3115 با توجه به اينکه در اين مقاله براي بررسي دخالت دولت در بخش بانکي، از متغيرهاي نرخ سود واقعي سپرده، تسهيلت اعطايي تبصره اي بانک ها و مؤسسات اعتباري غيربانکي و نسبت بدهي بخش دولتي به مجموع بدهي يا دارايي سيستم بانکي استفاده شده است، در اين قسمت اثر هرکدام از اين متغيرها روي پايداري مالي بررسي مي شود.
شاخص سرکوب مالي )FR(: که با استفاده از سه متغير نرخ سود واقعي سپرده، تسهيلت اعطايي تبصره اي بانک ها و مؤسسات اعتباري غير بانکي و نسبت بدهي بخش دولتي به مجموع دارايي يا بدهي سيستم بانکي و با به کارگيري روش تحليل اجزاي اصلي )روشي براي تجزيه و تحليل چند متغيره و ازجمله روش هاي تجميع و توزين داده ها(، به دست آمده است.