چکیده:
در این مقاله عملکرد امنیه، در نقش نیروی نگهبان نظم و امنیت در روستاها و راهها و متصدی مبارزه با قاچاق، در روزگار پهلوی اول بررسی شده است. امنیه و نظمیه وظایف معینی، مانند برقراری نظم و امنیت در ﻣﻨﻂﻘﮥ استحفاظی خود، عهدهدار بودند. در دوران پهلوی اول بیشترِ مناطق فارس با نیروی امنیه، در نقش نیرویی نظامی، سروکار داشتند و نظمیه تنها در قصبات مهم فارس، آن هم نه در تمام دورﮤ پهلوی اول، وجود داشت. امنیهها، برعکس نظمیهچیها، کارشان را چندان بدون حاشیه انجام نمیدادند. پرسشهایی که این پژوهش درصدد پاسخ به آن است عبارتاند از: مهمترین تحولات صورتگرفته در سازمان نیروی امنیه کدام بود؟ این تحولات بر امنیت و قاچاق کالا در فارس چه ﺗﺄثیری گذاشت؟ چرا نیروی امنیه به ریشهکنی قاچاق در فارس موفق نشد؟ روش پژوهش تحلیلیتوصیفی با تکیهبر اسناد انتشارنیاﻓﺘﮥ سازمان اسناد ملی واحد فارس است. نتایج این پژوهش از کاهش نسبی قاچاق کالا در فارس، در ﻧﺘﻴﺠﮥ اصلاحات صورتگرفته در سازمان امنیه، حاکی است.
In this paper، the performance of Amniyeh (gendarmerie)، as the law reinforcement organization responsible for maintaining order and security in villages and roads during the Pahlavi I period is reviewed. Amniyeh and Nazmiyeh (Police Force) were responsible for maintaining order and security in areas under their protection. During the Pahlavi I period، most areas in Fars Province were covered by the Amniyeh as a military force، and Nazmiyeh’s presence was limited to major towns، and it was not present at all stages of Pahlavi I period. Unlike Nazmiyeh، Amniyeh would not perform its duties completely free of marginal issues. The questions that this research aims to answer are: 1) What is the most significant change in the organization of the Amniyeh Force? 2) What impact did these developments have on security and smuggling of goods in Fars? 3. Why did not the force succeed in eradicating smuggling in Fars? The method is descriptive-analytical based on the unpublished documents of the National Organization of Fars Foundation. The results of this study indicate a relative decline in the smuggling of goods in Fars as a result of reforms in the Amniyeh.
خلاصه ماشینی:
بررسی تحلیلی عملکرد نیروی امنیه فارس در مبارزه با قاچاق کالا در دورﮤ پهلوی اول (1304تا1320ش/1925تا1941م) در این مقاله عملکرد امنیه، در نقش نیروی نگهبان نظم و امنیت در روستاها و راهها و متصدی مبارزه با قاچاق، در روزگار پهلوی اول بررسی شده است.
نقش نظمیه بیشتر اجرای دستورالعملهایی بود که بهصورت بخشنامه به آن ارسال میشد؛ اقداماتی همچون کوچاندن گاو و گوسفندان به خارج از شهر در سال 1314ش/1935م (ساکمف: 9-11264-293-98)، ممانعت از بهکاربردن نشان و فرم لباس محصلان توسط سایر اقشار (ساکمف: 62-1239-239-98)، ارسال اطلاعات خواستهشده مثل صورت تعداد پزشکان فارس و ویژگیهای آنان (ساکمف: 70-14659-293-98)، دادن جواز ورود اتباع خارجه به ایران یا تمدید جوازناﻣﮥ آنها (ساکمف: 32-1 -11229-293-98)، وادارکردن مردم به استفاده از لباس متحدالشکل یا هر فرمان صادرشدﮤ دیگر ازسوی مقامات مافوق.
در برخی نقاط، بیشتر اوقات نیرویی وجود نداشت که متصدی برپایی امنیت باشد؛ برای نمونه در 29مرداد1304/20 اگوست 1925، تجار فسا و لار و جهرم مقیم شیراز در نامهای خطاب به مجلس شورای ملی ترمیم راهها، کشیدن سیم تلفن و تلگراف و ایجاد پست منظم در خیابانها و جادههای آن حدود را خواستار شدند (ساکمش: 2988-187)؛ یا در سال 1306ش/1927م، روزناﻣﮥ استخر گزارش داد که خط ممتد بندرعباس تا لار و فسا و جهرم و سروستان که از خطوط مهم تجاری بود، بدون مسئول است (استخر، 30دی1306، ش38: 3)؛ همچنین در سال 1307ش/1928م، حاکم نیریز و استهبان گزارش کرد که راه آباده طشک به نیریز امنیه ندارد و سرقتهای بسیاری که در آن رخ داده است، شکایت اهالی را باعث شده است (ساکمف: 5106-293-98).