چکیده:
حدود سه سال پیش ویکتور یانوکویچ رئیس جمهوری اوکراین به دنبال اعتراضات گسترده ضددولتی از این کشور فرار کرد. متعاقب این تحولات که در جریان آن رئیس جمهوری مورد حمایت کرملین برکنار شد، روسیه به مداخله نظامی در شرق اوکراین مبادرت و پس از انجام همه پرسی شبه جزیره کریمه را به این کشور ضمیمه کرد. تحولات اوکراین (2014) که منجر به وقوع بحران شبه جزیره کریمه شد چشمانداز ژئوپلیتیک اوراسیای پساشوروی را تغییر، امنیت منطقهای را تحتالشعاع و چالشی اساسی در روابط آمریکا-روسیه ایجاد کرد. ازاینرو پاسخ به این ﺳﺆال حائز اهمیت است که تحولات اوکراین چه ﺗﺄثیری را بر روابط روسیه و غرب داشته است؟ ایالات متحده و اتحادیه اروپا با اعمال تحریمهایی بر روسیه به اقدامات این کشور واکنش نشان دادند به طوریکه به اعتقاد برخی تحلیلگران بحران کریمه به بزرگترین بحران بین روسیه و غرب پس از جنگ سرد تبدیل شده است. پژوهش حاضر با بهرهگیری ازروش توصیفی- تحلیلی تلاش میکند ﺗﺄثیرات تحولات اوکراین را بر روابط غرب و روسیه مورد بررسی قرار دهد.
About three years ago, Viktor Yanukovych the President of Ukraine fled the country following massive anti-government protests. Following these developments, during which the Kremlin-backed president was ousted, Russia intervened in eastern Ukraine and after the referendum, the Crimean peninsula was annexed to this country. Developments in Ukraine (2014), which led to the crisis in the Crimean peninsula, change the geopolitical outlook of Post-Soviet Eurasia, undermine regional security and created a major challenge in United States-Russia relations. Therefore, it is important to answer the question: what impact of Ukraine's developments (2014) has had on Russia-West relations? The United States and the European Union responded by imposing sanctions on Russia, so that, according to some analysts, the Crimean crisis has become the greatest crisis between Russia and the West after the Cold War. The present article, by using a descriptive-analytical method, attempts to examine the effects of Ukraine's developments on West-Russia relations.
خلاصه ماشینی:
"منطق سیاست تنظیم مجدد دولت اوباما در این شناخت عملگرایانه ریشه داشت که تنش ها با روسیه مدام درحال تکرار شدن است ، از مسائلی همچون استقلال کوزوو گرفته تا برنامه آمریکا برای استقرار سامانه سپر دفاع موشکی بالستیک در اروپای شرقی و چشم انداز عضویت احتمالی اوکراین و گرجستان در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، و این مسئله منافع غرب و آمریکا را در افغانستان و همچنین مدیریت موضوع برنامه هسته ای ایران را تحت تأثیر قرار میداد.
سیاست تنظیم مجدد روابط ، برخی دستاوردهای مهم به دنبال داشت ، از جمله توافق آمریکا - روسیه درباره کاهش تسلیحات هسته ای راهبردی موسوم به پیمان استارت جدید، همکاری روسیه درباره برنامه هسته ای ایران به ویژه موافقت این کشور با اعمال تحریم ها علیه تهران در شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژوئن ٢٠١٠ و همچنین موافقت مسکو با انتقال نیروی نظامی و تجهیزات از حریم هوایی خود برای مأموریت ناتو در افغانستان که بادرنظر گرفتن مشکلات فزاینده ناتو در بازنگه داشتن خطوط تأمین تدارکات از طریق پاکستان تحول حائز اهمیتی محسوب می شد.
١. تحولات اوکراین (٢٠١٤) بحران طولانی مدت و مرگبار اوکراین که از زمان استقلال پس از فروپاشی شوروی به عنوان اعتراض علیه حذف برنامه های روابط تجاری نزدیک دولت با اتحادیه اروپا آغاز شد، موجبات تنش های فزاینده بین روسیه و قدرت های غربی را فراهم آورده است ."