چکیده:
در دهههای گذشته، دو نهاد دهیاری و شورای اسلامی، نهادهای محلی مشارکتکننده در مدیریت و توسعة روستایی بودهاند. نکتة مهم در این زمینه، تعاملات این دو نهاد با یکدیگر در راستای توسعة نواحی روستایی است؛ زیرا دهیاری، نهادی اجرایی است که در راستای تصمیمات و مشارکت شورای اسلامی اقدام میکند؛ بنابراین، ارزیابی تعاملات دهیاران و شورای اسلامی در مدیریت و توسعة نواحی روستایی برای مشخصکردن مسائل و مشکلات در این زمینه و بهبود شرایط کنونی اهمیت دارد. پژوهش حاضر، بررسی کمّی و از نوع توصیفی - تحلیلی است. روش پژوهش نیز پیمایشی (میدانی) است. جامعة بررسی شده شامل افراد ساکن در روستاهای دارای دهیاری و شورای اسلامی در بخش دهدز شهرستان ایذه، بالغ بر 13021 نفر است. براساس رابطة کوکران، حجم نمونه بالغ بر 373 نفر محاسبه شد. نتایج نشان دادند بهطورکلی تعاملات بین دهیاران و شوراهای اسلامی چندان مطلوب نیستند. بررسی آزمون تی تکنمونهای و الگوی معادلات ساختاری، بیان میکند شاخص اجتماعی، از نظر تعاملات دهیاران و شوراهای اسلامی وضعیتی مناسب، اما از نظر شاخصهای اقتصادی، زیستمحیطی و کالبدی وضعیت ضعیفتری داشتهاند و تعاملات و روابط، نامطلوب بودهاند. نوع روابط دهیاران و شوراهای اسلامی بایستی زمینهساز توسعة پایدار شود؛ درحالیکه نتایج، چنین وضعیتی را نشان نمیدهند؛ بنابراین، دهیاران و شوراهای اسلامی باید همة شاخصهای توسعه را بهصورت یکپارچه دنبال کنند و با ایجاد تعاملات در همة شاخصها، مدیریت و توسعة روستاها را محقق کنند.
خلاصه ماشینی:
بررسي تعاملات بين دهياران و شوراهاي اسلامي در مديريت و توسعۀ نواحي روستايي (مورد مطالعه : بخش دهدز شهرستان ايذه ) حميد برقي دانشيار گروه جغرافيا و برنامه ريزي روستايي،دانشکده علوم جغرافيا و برنامه ريزي، دانشگاه اصفهان ، اصفهان ، ايران چکيده در دهه هاي گذشته ، دو نهاد دهياري و شوراي اسلامي ، نهادهاي محلي مشارکت کننده در مديريت و توسعۀ روستايي بوده اند.
جدول - ١: نتايج توصيفي شاخص ها و متغيرها در زمينۀ تعاملات دهياران و شوراهاي اسلامي (رجوع شود به تصویر صفحه ) براي بررسي شاخص هاي پژوهش از آزمون t تک نمونه اي استفاده شده است .
دو شاخص کالبدي و زيست محيطي نيز باتوجه به اختلاف ميانگينشان (به ترتيـب برابـر بـا ٠/١٩٧- و ٠/٤٨٦-) و همچنين حد بالا و پايين آنها که منفي بوده و بيان کنندة کوچک تربودن ميانگين از مقدار مشاهده شده هسـتند، شـرايط ضعيفي را درزمينۀ تعاملات دهياران و شوراهاي اسلامي نشان ميدهند؛ به عبارت ديگر، هرچنـد، ايـن دو متغيـر در سطح معناداري قرار دارند، باتوجه به اختلاف ميانگين آن ها و ديگر شاخص هاي آماري (حد بالا و پايين ) در شـرايط نامطلوبي از نظر پاسخ گويان قرار دارند و بايد اين شرايط بهبود يابد و بر آن ها تاکيد شـود؛ همـان طورکـه وضـعيت ميانگين اين شاخص ها و متغيرهاي آن ها در جدول (١) نيز چنين موضوعي را بيان مـيکنـد؛ امـا درزمينـۀ شـاخص اجتماعي شرايط به گونۀ ديگري است .