مخاطبان از راه می رسند؟ (سخن سردبیر)

"به این معنی که به خلاف سه نشست دیگری که هر ماه از طرف مجله کتاب ماه کودک برگزار می‌شود،حاضرانش‌ خود بچه‌ها هستند که همگی از قبل آخرین کتاب و یا مهمترین کتاب یک نویسنده را که نشریه از طریق مربیان در اختیارشان گذاشته است، کرده‌اند. برنامه به چند عکس دسته جمعی یادرگاری از بچه‌ها و مربیان و نویسنده پایان می‌گیرد و بعد هم خداحافظی تا نشستی دیگر در ماه بعد،با بچه‌هایی از مدرسه‌هایی دیگر که در این سالن اجتماع کنند و درباره کتابی دیگر از نویسنده‌ای دیگر بحث‌ کنند... از این رو اقدام ماهنامه کتاب کودک را-هر قدر هم که محاسبه شده و کارشناسانه باشد-فقط می‌توان الگویی‌ بسیار کوچک-و با نه چار اندکی نمایشی-دانست؛الگویی که دیگر نهادها،نشریات و مراکز فرهنگی را می‌خواند تا بچه‌ها را در مقام داوری بنشانند و نویسنده و مخاطب را بیش از پیش وارد گفت و گوهای روشنگرانه کنند."