چکیده:
وزارت نفت برای جذب سرمایهگذاری خارجی بهمنظور توسعه میادین نفتی و گازی کشور، الگوی قراردادی جدیدی را با عنوان قراردادهای نفتی ایران (IPC) ارائه کرده است. در این مقاله آثار این قراردادها بر اقتصاد ملی برآورد شده است. به این منظور، مدل شبیهسازی مالی قراردادهای IPC طراحی شد. در الگوی مذکور تمام مولفههای اصلی رژیم مالی قرارداد، اعم از سقف بازپرداخت، نحوه تعدیل دستمزد براساس عامل R و قیمت، ساختار هزینه و پروفایل تولید، مدلسازی شده است. برآورد صورت گرفته حاکی از آن است که در سناریو مرجع درآمد خالص از اجرای این قراردادها در توسعه میادین نفتی 4/ 89 میلیارد دلار و در سناریو بدبینانه 8/ 51 میلیارد دلار خواهد بود. همچنین در سناریو بدبینانه بالغ بر 48 میلیارد دلار از مطالبات پیمانکار معوق باقی خواهد ماند که بایستی در دورهای طولانیتر، مبلغ فوقالذکر در سالهای بعد به طرق مختلف تامین و به پیمانکار بازپرداخت شود. آثار این قرارداد بر بودجه دولت و صندوق توسعه ملی از دیگر مواردی است که به آن پرداخته شده است.
Seeking to attract foreign investment for developing oil and gas fields of Iran، petroleum ministrty of Iran has recently enveiled a new contrac framework، named Iran Petroleum Contract (IPC). This article evluates the effects of these contracts on national economy. For this purpose، the fiscal simulation of IPC has been designed. In this model all the main fiscal terms and provisions، including payment cap، wage adjustment with respect to R-factor and output price، cost structure and production profile، has been formulated. The evaluation shows that net income of these contracts for developing oil fields، will be USD 90.7 billion and USD 57 billion in reference and pessimistic scenarios respectively. In addition، in the pessimistic scenario about USD 58 billion of contractor debts will be unpaid which should be repaid in longer period after contract period to the contractor. The impacts of these contracts on government budjet and national development fund are addressed in this article، as well.
خلاصه ماشینی:
تحلیل و ارزیابی آثار توسعه میادین هیدروکربوری از طریق قراردادهای نفتی ایران (IPC) بر وضعیت کلان اقتصاد کشور درسال های آتی حامد صاحب هنر،٭ علی طاهری فرد٭٭ و میثم پیله فروش ٭٭٭ تاریخ دریافت ١٣٩٥/٨/٨ تاریخ پذیرش ١٣٩٥/١٢/٣ وزارت نفت برای جذب سرمایه گـذاری خـارجی بـه منظـور توسـعه میـادین نفتـی و گـازی کشـور، الگـوی قراردادی جدیدی را با عنـوان قراردادهـای نفتـی ایـران (IPC) ارائـه کـرده اسـت .
روش برآورد افزایش تولید در این مقاله با بررسی ٥١پروژه توسعه و تولید میادین نفتی و گازی و ١٨ بلوک اکتشـافی اعـلام شده توسط شرکت ملی نفت (شکل ١) میزان افزایش تولید مواد هیدروکربوری از طریـق انعقـاد قراردادهای IPC در دو سناریو مرجع و خـوش بینانـه بـرآورد مـیشـود.
وضعیت کلی پروژه های IPC بر مبنای تعداد، دریایی یا خشکی بودن و میادین تازه کشف شده و میادین در حال تولید (رجوع شود به تصویر صفحه) مبنای برآورد صورت گرفته در سناریو خوش بینانه ، اهداف مطرح شده توسط شـرکت ملی نفت است .
جریان نقدی در سناریو خوش بینانه (رجوع شود به تصویر صفحه) در مجموع درآمد ناخالص حاصل از واگذاری میادین نفتی مورد نظر در قراردادهـای IPC مطابق نمودار ٨ میان دولت و پیمانکار تقسـیم خواهـد شـد.
در ادامه آثار اقتصادی اعم از میزان درآمدزایی و تعهدآوری قراردادهـای نفتـی ایـران (IPC) مورد برآورد شده و مشـخص گردیـد درآمـد خـالص کشـور از محـل اجـرای ایـن قراردادها در توسعه میادین نفتی (اعم از میادین تازه کشف شـده و میـادین در حـال تولیـد) در سناریوی مرجع ، خوش بینانه و بدبینانه به ترتیب ٨٩/٤ میلیـارد دلار (معـادل ٦٢ درصـد از کل درآمد ناخالص )، ١٢٦ میلیارد دلار (معادل ٥٨ درصد) و ٥١/٨ میلیارد دلار (معـادل ٢٦ درصد) خواهد بود.