چکیده:
ناتورالیسم یکی از تاثیر گذارترین مکتب های ادبی قرن نوزدهم در اروپا می باشد. این مکتب مبتنی بر اصولی است که علم گرایی و طبیعت گرایی از مهم ترین مشخصه های آن است. در ایران این مکتب توسط نویسندگانی هم چون چوبک، هدایت و...به جامعه ادبی ایرانی شناسانده شد.البته در آثار ادبیات فارسی، ما شاهد برخی اصول غربی این مکتب نیستیم اما آنچه که هم در ایران و هم در اروپا مشتر ک است پایبندی به اصولی هم چون: جبرگرایی، تضاد طبقاتی، فقر ، اعتراض های اجتماعی و سیاسی، بزرگ نمایی زشتی ها و...می باشد. نوشته های علی اشرف درویشیان نویسنده دهه 40 ایران بیشتر این ویژگی ها را بازتاب می دهند لذا این پژوهش بر آن است تا آبشوران و سالهای ابری، دو اثر مهم این نویسنده، را از منظر اصول ناتورالیستی به بررسی بنشیند تا ببیند آیا می توان تفکرات این نویسنده را در ادامه تفکرات نویسندگان ناتورالیست، به خصوص زولا، برشمرد یا خیر؟
خلاصه ماشینی:
"در این پـژوهش ابتـدا بـه تاریخچه و عوامل شکل گیری و حضور این مکتب در ادبیات ملل مختلف ، بـه ویـژه فرانـسه و ایران پرداخته ، سپس اصول اساسی و بنیادین ناتورالیسم را مورد مطالعه قـرار مـی دهـیم و در نهایت دو اثر آبشوران و سالهای ابری را که از آثار مهم علی اشرف درویشیان نویسندة معاصـر ایران است ، بر مبنای اصول و مشخـصه هـای حـاکم بـر آنهـا کـه از اصـول ناتورالیـسم نشئت می گیرد، مورد بررسی قرار می دهیم .
درویشیان با توجه به این کـه خـود در فـضایی کـه عناصـر اصـلی داستان در آنجا شکل می گیرد، زندگی کرده و به خوبی به زبان و گویش مردمان مـسلط اسـت ، با باورهای شخصیت های داستان زندگی کرده و در لحظه لحظه زندگی اش نمود این باورهـا را تجربه کرده است لذا وی توانسته ، به شکلی هنرمندانه از این مشخصه ناتورالیسم برای هـرچـه تأثیرگذارتر شدن اثر خود استفاده کند و با تلفیق زبان گفتگوی مختص مـردم محـروم یـا طبقة پایین اجتماع با گویش ویژة آن منطقه و با به نگارش درآوردن آنها، به این ویژگی ناتورالیـسم هر چه نزدیکتر شود.
درویشیان این اختلاف طبقاتی را بـه شـکل هـای گونـاگون ترسـیم کـرده است ، در بخشی از مجموعه داستان آبشوران با عنوان خانة ما نویسنده پراکندگی نور ماه را بـه تاولهای پای پسری که به خاطر کار زیاد و نداشتن کفش مناسب به وجود آمـده اسـت ، تـشبیه می کند: وقتی که از سراب برگشتم ، شب روی دل شهر نشسته بود."