چکیده:
از دیدگاه این مقاله، در دیپلماسی اسلامی آنگونه که از آیات و روایات و نیز سیره پیامبر اکرم (ص) بر می آید، اصالت نه با جنگ است و نه با صلح، زیرا هر دو پدیده ریشه در طبیعت انسان و جوامع بشری دارد و از آنها گریزی نیست اما با توجه به هدف و آرمان نهایی اسلام که همانا سعادت همه جوامع بشری در جهانی آکنده از صلح و عدالت است، صلح طلبی به قاعده اصلی دیپلماسی اسلامی تبدیل شده و جنگ و خشونت حالتی استثنایی و از باب ضرورت به خود میگیرد. به گواهی اسناد و مدارک تاریخی و به اذعان عده زیادی از مستشرقان و نویسندگان مسلمان، دولت اسلامی از بدو تولد، دیپلماسی صلح آمیز را جایگزین جنگ کرد و برای تنفیذ و اجرای سیاست خارجی و تعقیب اهداف خویش شیوه های مسالمت جویانه و انسانی برگزید. با نگاهی به اصول، هدف ها و روشهای دیپلماسی اسلامی، آموزهای صلح طلبانه دیپلماسی اسلامی در هر سه سطح قابل شناسایی و بررسی است، آموزه هایی که میتواند نه تنها برای دولتهای اسلامی بلکه برای تمامی جوامع، دستاوردهای قابل توجهی به منظور نیل به جهانی عاری از خشونت داشته باشد. روش تحقیق این مقاله، کتابخانهای است و تجزیه و تحلیل دادهها به صورت توصیفی- تحلیلی با رویکردی تاریخی و با استناد به آیات و روایات اسلامی خواهد بود.
This article، in Islamic diplomacy as reflected in holy verses and traditions as well as that of the Prophet (pbuh) comes، originality is not at war، nor at peace، because both phenomena are rooted in human nature and human are societies and they are considered as unavoidable events. But given the ultimate cause of Islam، which is the happiness of all human societies in a world of peace and justice. The key principle of Islamic diplomacy has been escalated upon peace and war or violence is inevitable occasions arisen from the necessity and are considered as exceptions to the core peace making/pacifism diplomacy. Historical documents and certificates to acknowledge many of the orientalists and Muslim writers، have substantiated the replacement of peace full diplomacy instead of war since the advent of the Islamic State. They eventually decided to apply vote of ratification and implementation of foreign policy and pursue their goals by adopting peaceful and humane practices.
Having a brief glance at the principles، objectives and methods of Islamic diplomacy، the peaceful Islamic diplomacy doctrine can be specified on all three levels. A unique doctrine not only applicable to Islamic states، but for all communities and it could bring about significant gains in order to achieve a world free of violence. Methods of this research، will be library study and analysis of data which are analytical and will be carried out through a historical approach by citing Quranic verses and Islamic traditions.
خلاصه ماشینی:
com چکیده از دیدگاه این مقاله ، در دیپلماسی اسلامی آنگونه که از آیات و روایات و نیز سیره پیامبر اکــرم (ص ) بــر می آید، اصالت نه با جنگ اســت و نه با صلح ، زیرا هر دو پدیده ریشــه در طبیعت انســان و جوامع بشــری دارد و از آنها گریزی نیست اما با توجه به هدف و آرمان نهایی اســلام که همانا ســعادت همه جوامع بشــری در جهانی آکنــده از صلح و عدالت اســت ، صلح طلبی به قاعده اصلی دیپلماســی اســلامی تبدیل شــده و جنگ و خشونت حالتی اســتثنایی و از باب ضرورت به خود می گیرد.
با رجوع به این متون مشخص می شــود که نه تنها محوریت عمل و رفتار سیاســی در سنت اســلامی ، خشونت و زمینه ها و ٨٨ الزامات مرتبط با آن (که تکفیری ها مدعی آن بوده و رفتار خود را با آن توجیه می کنند) نیست ، بلکه ابعاد صلح آمیز ســنت و ســیره سیاسی اســلامی به اندازه ای شفاف و گسترده است که می توان با اطمینان فراوان از «صلح محوری » آموزه های سیاسی در سنت اسلامی - یا حداقل از وجود مصادیق فراوان چنین آموزه هایی - ســخن گفت .
منظور از دیپلماسی پیامبر اسلام (ص )، مجموعه فعالیت هایی است که آن حضرت به عنوان رئیس حکومت ، و نمایندگان وسفرای منتخب او در راه نیل به مقاصد و ادای وظایف سیاسی دولت اســلامی و تحقق بخشــیدن به خط مشی های کلی اسلام در زمینه سیاست خارجی و همچنین پاسداری از حقوق و منافع دولت اسلامی در میان قبایل وگروه های دینی ودولتهای غیر مسلمان در خارج از قلمرو حکومت اسلامی ، انجام می داده اند.