چکیده:
در رویکرد جامعه شناختی، سلامت شامل هر دو بعد عینی و ذهنی است و بر نقش عوامل اجتماعی، به ویژه، سرمایه اجتماعی در حفظ و ارتقای سلامت تاکید میشود. مقاله حاضر بر اساس رویکردهای متاخرتر، رابطه هر دو منبع شناختی و ساختاری سرمایه اجتماعی را با سلامت عینی و ذهنی معلمان بررسی کرده است. رویکرد و روش مورد استفاده کمیو پیمایشی بوده و از ابزار پرسشنامه برای گردآوری دادهها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، معلمان شاغل در آموزش و پرورش شهر بوشهر در سال تحصیلی 94-1393 بودهاند که 380 نفر از آنان بر اساس جدول تعیین حجم نمونه لین، به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دستیابی به افراد نمونه، از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق، 42/ 78 درصد از پاسخگویان حداقل یکی یا بیشتر از انواع بیماریهای جسمانی را داشتهاند که شایعترین آن، دردهای عضلانی بوده است. همبستگی متغیرهای بعد شناختی (به جز اعتماد به آشنایان شغلی) با این بعد از سلامت منفی و معنیدار بوده است و متغیرهای حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی توانستهاند 7 درصد از واریانس آن را تبیین کنند. همبستگی همه ابعاد شناختی سرمایه اجتماعی با احساس سلامت بدنی و کاهش فرسودگی شغلی مثبت و معنیدار بوده است. هیچ یک از انواع مشارکت با هیچ یک از ابعاد سلامت همبستگی معنیداری نداشتهاند (به جز همبستگی مثبت و معنیدار مشارکت مذهبی و فوق برنامه با کاهش فرسودگی شغلی). متغیرهای تحقیق توانستهاند، به ترتیب، 22، 8، و 7 درصد از از واریانس کاهش فرسودگی شغلی، ایفای موثر نقشها، و احساس سلامت بدنی را تبیین کنند. میتوان گفت ابعاد عینی و ذهنی سلامت تحت تاثیر متغیرهای یکسانی قرار ندارند؛ همچنین تاثیر بعد شناختی سرمایه اجتماعی بر سلامت، به ویژه بعد ذهنی، بیشتر از از بعد ساختاری آن بوده است.
of its variance. The correlation of all cognitive dimensions of social capital with physical health and burnout has been positive and significant. None of the forms of participation have any meaningful correlation with any of the dimensions of health (except for the positive and significant correlation between religious participation and supra program with decreasing burnout. The variables of the research were able to explain 22, 8, and 7 percent of the variance in the reduction of burnout, effective role of roles, and the sense of physical well-being. It can be said that the objective and subjective dimensions of health are not influenced by the same variables; also, the effect of the cognitive dimension of social capital on health, especially the mental dimension, has been greater than its structural dimension.