چکیده:
آموزشهای مهارتی کلید توسعه پایدار در هر کشور است و در حال حاضر اهمیت خاص آن بر کسی غامض و پنهان نیست . ما در این پژوهش تلاش نمودیم تا با روش علمی این مساله را مورد توصیف،تبیین و تجزیه علمی قرار دهیم. با توجه به اینکه سوال تحقیق ما در ارتباط با، مقایسه سیاستگذاری آموزش مهارتی جمهوری اسلامی ایران و ژاپن بوده و دلایل ناکارآمدی آموزش مهارتی در ایران لذا هرچند روشهای و مدلهای گوناگونی در خصوص این پژوهش در سطح گسترده مطرح است؛ولیکن فرض نمودیم روش شش مرحله فلیپس بهترین و منطبق ترین روش است.بدین معنا که روندی معنا دار و نظامند از آموزش تطبیقی رابیان نمائیم، تا بتوانیم الزامات تحلیل مفهومی درست از یک مساله، جدا سازی متغیرهای تحت بررسی، توسعه فرضیه، بررسی مجدد تحلیل مفهومی بر اساس یافته ها و نیز بررسی قابلیت تعمیم پذیری یافته ها را به طور روشمند بررسی نمائیم.ازنتایج بدست آمده در این پژوهش هماهنگ کردن باآموزشهای رسمی و غیررسمی، دارای نظام پادشاهی و ارباب – رعیتی، شروع اصلاحات آموزشی در یک دوره تاریخی(میجی،امیر کبیر) ، و بازار محور بودن،انعطاف پذیر بودن،هدفمند بودن ،بهرور بودن و هماهنگی بخش خصوص و دولتی و وجود نهاد سیاستگذاری مستقل و کارامد از نقاط افتراق ایران و ژاپن می باشد. این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد تطبیقی می باشد.
خلاصه ماشینی:
ازنتایج بدست آمده در این پژوهش اهمیت دادن هر دو کشور به آموزش مهارتی، هماهنگ کردن و منطبق کردن آموزشهای رسمی و غیررسمی، دارای نظام پادشاهی و ارباب – رعیتی، شروع اصلاحات آموزشی در یک دوره تاریخی(میجی، امیر کبیر) و گسترش روز افزون این آموزشها در هر دو کشور از نکات اشتراک، و بازار محور بودن، انعطاف پذیر بودن، هدفمند بودن، بهرور بودن و هماهنگی بخش خصوص و دولتی و وجود نهاد سیاستگذاری مستقل و کارامد از نقاط افتراق دو کشورجمهوری اسلامی ایران و ژاپن می باشد.
این آموزشها در نظام آموزش به غیر از نظام رسمی آموزش ارائه میشود (علوی ایلخچی و بهمنیار باروق، 1392:22) یکی از موفق ترین نظامهای آموزشی چه در بخش آموزش و پرورش و چه در بخش آموزش فنی و حرفه ای کشور ژاپن میباشد که در این اثر سعی در مقایسه ساختارآموزشی ژاپن با جمهوری اسلامی ایران هستم؛ تابتوان نکاتی که باعث رشد و پیشرفت آنها شده را مشخص کرد و دلایل ناکارآمدی آموزش مهارتی خود را بیان کنیم.
از طرفی، برخلاف اینکه براساس بند (الف) ماده 55 قانون برنامه چهارم و ماده 21 قانون پنجم توسعه و ماده 5 مصوبه 4831 مورخه 23 مرداد 1389 شورای عالی انقلاب فرهنگی، دولت مکلف شده بود نهاد سیاستگذاری آموزشهای مهارتی را تأسیس کند که تاکنون تلاشهای صورت گرفته ثمری نداشته است، و کماکان مشکلات ناشی از خلأ چنین نهاد ملی، هنوز ادامه دارد (تقسیمی، 1382: 28) در این پژوهش بدنبال مقایسه نظام آموزش مهارتی دو کشور آسیایی ایران و ژاپن که یکی در پیچ اول مانده و دیگری به جای رسیده که غرب در صدد الگو برداری و مطالعه راز موفقیت آنها میباشد.