چکیده:
در مقاله حاضر در صدد بیان مؤلفههایی هستیم که از نظر امام خمینی در کیفیت قدم زدن در صراط مستقیم انسانیت نقش مهمی را ایفا میکند و ضرورت پرداختن به این مسئله به این خاطر است که انسان برای رسیدن به سعادت باید در صراط مستقیم سیر کند.
صراط از طرفی به طبیعت و از طرف دیگر به الوهیت (ما فوق طبیعت) ختم میشود.
امام خمینی مفهوم صراط را شامل تمام زندگی دنیوی میداند و معتقد است این دنیا، دنیایی است که باید از آن عبور کرد. به طوری که اگر توانستیم از راه صحیح آن را طی کنیم به سعادت خواهیم رسید.
The present paper is an attempt to explain the elements that play an important role in the quality of going down the Straight Path of humanity in Imam Khomeini’s viewpoints. This issue is significant because human beings should go down the Straight Path for achieving felicity and happiness. The Path, on the one hand, leads to the nature and, on the other, to deityhood (supernature). Imam Khomeini maintains that the Path encompasses the entire earthly life of human beings and that this world is the one through which one should go down. Imam Khomeini also maintains that if we go down this Path properly, we will achieve felicity and happiness
خلاصه ماشینی:
بنابراین مقصود از علم حقیقی این است که علم به مرتبه ای برسد که نفس در برابـر آن تسـلیم باشد مسلما علمی که به مرتبۀ باور عقلی برسد سبب استقامت نفس در مقابل هواهای نفسانی شده و جلوی ضعف اراده را گرفته و دست به عمل صالح میزنـد بنـابراین مـیتـوان گفـت بـاور قلبـی و ایمان ، صرف علم و ادراک نیست حال اگر سؤال شود چه چیزی مانع رسیدن انسان به علم حقیقی و باور قلبی میشود در پاسخ میتوان گفت ضعف اعتقاد به خدا و به معاد چرا که این مؤلفه سـبب ایجاد شک و تردید شخص در عمل میشود بنابراین میتـوانیم بگـوییم بایـد بـه سـه گزینـه توجـه داشت : الف ) اینکه انسان در چه مرتبه ای قرار داشته و چه چیز را کمال خـود مـیدانـد مسـلما اگـر در مرتبۀ حیوانی باشد قطعا کمال او هم حیوانی خواهد بود.
نتیجه گیری از نظر امام خمینی انسان موجودی است که برای هدف رسیدن به کمال خلق شده است ؛ امـا بـرای طی این مسیر لازمه اش این است که نفس خود را در دو بعد علم و عمل کامل کند گرچه علـم بـه عنوان مقدمه راه لازم است ؛ اما کافی نیست لذا در این مسیر انسان باید ابتـدا ایمـان خـود را بـارور کرده و در سایۀ اتکا به خداوند گام های عملی خود را بردارد که قطعا در مقام عمل خود را ندیدن و اعراض از دنیا و بندگی خداوند مؤلفه های اساسی خواهند بود.