چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان بافت نگر انصاف محور بر صمیمیت عاطفی و کیفیت
زناشویی زوجین بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع طرح تک آزمودنی با خط پایه چندگانه و
جامعه آماری زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآوران شهر اهواز در پاییز 3171 به تعداد 97 زوج
بود. از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 1 زوج به عنوان نمونه انتخاب شد. برنامه درمانی
رویکرد بافت نگر انصاف محور خجسته مهر(3171)در طی 3۱ جلسه اجرا شد و پس از خاتمه درمان نیز
پیگیری در دو مرحله و با فاصله یک ماه صورت گرفت. آزمودنیها در مراحل خط پایه، درمان و پیگیری
به خرده مقیاس صمیمیت عاطفی از پرسشنامه ارزیابی شخصی صمیمیت شافر و السون( 3793 ) و سنجه
کیفیت زناشویی پری (۴۱۱۲ ) پاسخ دادند. دادهها به روش تحلیل دیداری، فرمول درصد بهبودی و
شاخص تغییر پایا تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان بافت نگر انصاف محور موجب افزایش
صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین شده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است.
نتیجه گیری: رویکرد درمانی بافت نگر انصاف محور از کارایی لازم برخوردار است و زوج درمانگران
می توانند از این رویکرد در کار با زوجین به منظور افزایش صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی آنها
استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: نتايج نشان داد که درمان بافت نگر انصاف محور موجب افزايش صميميت عاطفي و کيفيت زناشويي زوجين شده و اين تاثير در مرحله پيگيري نيز پايدار مانده است .
نتيجه گيري: رويکرد درماني بافت نگر انصاف محور از کارايي لازم برخوردار است و زوج درمانگران ميتوانند از اين رويکرد در کار با زوجين به منظور افزايش صميميت عاطفي و کيفيت زناشويي آن ها استفاده کنند.
از يک سو، پژوهشگران به منظور بهبود صميميت زناشويي از رويکردهاي متعددي نظير شناختي-رفتاري (شيرالينيا، ١٣٩١)، هيجان -محور (اسدپور، نظري، ثناييذاکر، شقاقي، ١٣٩١) و رويکرد ديني (محمود زاده ، حسينيان ، احمدي، فاتحي زاده ، ١٣٩٣) و براي افزايش کيفيت زناشويي نيز از رويکردهايي همچون خانواده درماني مبتني بر حضور ذهن و فراشناخت (يوسفي و سهرابي ، ١٣٩٠)، راه حل محور (اهرميان ، سوداني، حسين پور، ١٣٨٩) و آموزش شيوه حل مسئله (قليلي، احمدي و فاتحي زاده ، ١٣٨٦)؛ و از سوي ديگر، يافته هاي پژوهش غيرآزمايشي متعددي بر نقش ادراک انصاف در کارکردهاي زناشويي نظير صميمت و کيفيت صحه گذاشته اند.
systematic change ٨٨ فصلنامه روان شناسي کاربردي/ سال ٩/ شماره ٢(٣٤)/ تابستان ١٣٩٤ طبق جدول ٤ نمره هاي کيفيت زناشويي هر سه زوج در مرحله پيگيري نسبت به خط پايه بالاتر و درصد بهبودي براي زوج اول نسبت به مرحله درمان به صورت مختصر افزايش ، براي زوج سوم کاهش و براي زوج دوم تغيير محسوسي نيافته است .