چکیده:
هدف: هدف پژوهش تعیین سه نوع هویت ملی، دینی و مدرن بهصورت آشکار و ضمنی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری نوجوانان و جوانان شهرهای یزد و ساری بهتعداد 54602 نفر بود. تعداد 168 نفر به روش در دسترس انتخاب شد. برای جمعآوری اطلاعات به روش آشکار از پرسشنامههای سنجش هویت ملی، هویت دینی رحیمینژاد و احمدی (1374) و هویت مدرن حاتمی (1390) و برای سنجش ضمنی، از آزمون رایانهای تداعی ضمنی (نجات و حاتمی، 1391) استفاده شد. یافتهها: نتایج در ماتریس همبستگی نشان داد رابطه هویتهای ملی و مدرن در دو سطح آشکار و ضمنی مثبت معنادار و ارتباط میان هویتهای ملی و دینی با هویت مدرن در سطح آشکار، منفی معنادار است، هرچند در سطح ضمنی رابطهای بین آنها یافت نشد. طبق نتایج تحلیل واریانس، در سطح آشکار نمرههای زنان تنها در هویتهای دینی و ملی بهطور معناداری بالاتر از مردان بود. در سطح ضمنی سنجش هویت نیز تنها تفاوت معنادار در بالاتر بودن هویت مدرن جوانان مازندرانی از نوجوانان مازندرانی بود. نتیجهگیری: این نتایج میتواند در شناخت ساختار هویتی فعلی نوجوانان و جوانان ایرانی کمک کننده باشد و از آن در برنامههای تربیتی موثر در رابطه با هویت استفاده شود.
خلاصه ماشینی:
سطوح آشکار و ضمني هويت هاي ديني، ملي و مدرن در سازمان يافتگي شخصيت نوجوانان و جوانان مهدي مزيدي ١*، فاطمه باقريان ٢، سوسن نودهي ٣ و پگاه نجات 4 دريافت مقاله : ٩٤/٠١/٠٧؛ دريافت نسخه نهايي: ٩٤/٠٨/٢٩؛ پذيرش مقاله : ٩٤/٠٨/٣٠ چکيده هدف : هدف پژوهش تعيين سه نوع هويت ملي، ديني و مدرن به صورت آشکار و ضمني بود.
براي جمع آوري اطلاعات به روش آشکار از پرسشنامه هاي سنجش هويت ملي، هويت ديني رحيمينژاد و احمدي (١٣٧٤) و هويت مدرن حاتمي (١٣٩٠) و براي سنجش ضمني، از آزمون رايانه اي تداعي ضمني (نجات و حاتمي، ١٣٩١) استفاده شد.
نوآوري پژوهش حاضر در استفاده از آزمون تداعي ضمني، سنجش هويت در دو نسل جوان و نوجوان و در دو جنس براي نخستين بار بود، همچنين با توجه به تفاوت جغرافيايي، اقليمي و آب و هوايي آشکار ميان دو شهر ساري و يزد، اين دو شهر از لحاظ جنبه هاي مختلف هويت مقايسه شد.
اين پرسشنامه ١٤ سوالي توسط رحيمينژاد و احمدي (١٣٧٤) براي بررسي هويت نوجوانان و جوانان ، بر پايه مقياس ليکرت پنج درجه اي ١= کاملا مخالف تا ٥ = کاملا موافق ساخته شده است ؛ و برداشت مثبت فرد از جنبه هاي مختلف ايران را ميسنجد.
اين يافته بر خلاف نتايج پژوهش حاتمي (١٣٩٠) است که در آن بين دو نسل بزرگسال و جوان از نظر هويت هاي مختلف در دو سطح آشکار و ضمني تفاوت يافت شد.