چکیده:
هدف: هدف پژوهش نعیین میزان اثربخشی گروه درمانی با رویکرد معنا درمانی بر سلامت عمومی سالمندان بود.
روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پیگیری و جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مراجعه کننده به مرکز توان بخشی یاس در 6 ماه اول سال 1393 بود که تعداد آن ها حدود 150 نفر برآورد شد. نمونه پژوهش 24 سالمند 75-65 ساله بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره گواه و آزمایش جایگزین شد. پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1978) در هر 3 مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شد. مداخله شامل ارائه بسته معنا درمانی(فرانکل، 1374) به شیوه گروهی بود که در 8 جلسه 2 ساعته، هفته ای 2 جلسه برای گروه آزمایش ارائه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازهگیری های مکرر استفاده شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد مداخله با رویکرد معنا درمانی سلامت عمومی سالمندان را افزایش داده است (04/ 5 =P= 0/001 F). نتایج حاصل از پیگیری نیز حاکی از ماندگاری اثر درمان در طول زمان بود (577/ 8 =P= 0/002 =F).
نتیجه گیری: این شیوه درمانی می تواند به سالمندان کمک کند تا وضعیت سلامت روانی خود را بهتر بشناسند و بیش تر به زندگی امیدوار شوند. بنابراین لازم است درمان گران نیز با افزایش دانش و تجربه خود در این زمینه امکانات رشد و سلامت روانی سالمندان را فراهم سازند
خلاصه ماشینی:
به عنوان مثال فخار، تبينژاد و فروغان (١٣٨٧) گروه درماني با رويکري معنادرماني را در مورد ١٦٠ زن سالمند ساکن در آسايشگاه کهريزک تهران اجرا کرددند و اين شيوه علاوه بر آن که توانست سطح سلامت عمومي زنان سالمند را افزايش دهد در کاهش اضطراب ، استرس و مشکلات کنش اجتماعي آن ها نيز موثر بود.
آيا گروه درماني با رويکرد معنا درماني در سلامت عمومي سالمندان داراي ماندگاري اثر است ؟ روش پژوهش حاضر، شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون ، پس آزمون با گروه گواه و پيگيري ٣ ماهه ؛ و جامعه آماري شامل کليه سالمندان مراجعه کننده به مرکز توان بخشي ياس واقع در شهر کرج بود که در شش ماه اول سال ١٣٩٣ به اين مرکز مراجعه کرده بودند و تعداد آن ها ١٥٠ نفر گزارش شد.
ملکوتي، ميراب زاده ، فتح اللهي، صلواتي، کهالي، افخم و زندي (١٣٨٥) نيز در پژوهش خود به منظور بررسي روايي، اعتبار و تحليل عاملي مقياس سلامت عمومي در سالمندان ايراني ضرائب پايايي مطلوبي اعم از آلفاي کرونباخ ٠/٩٤، تنصيف ٠/٨٦ و آزمون -بازآزمون ٠/٦٠ را براي پرسشنامه گزارش کرده اند.
اين يافته ها با نتايج پژوهش تقيپور و رسولي (١٣٨٧) که اثربخشي معنا درماني گروهي را در کاهش افسردگي و ارتقا معناي زندگي ٣٠ نفر از سالمندان مقيم آسايشگاه بررسي کردند همسو بود.
اين نتايج همچنين با پژوهش هاي نظير پژوهش شيبانيتذرجي، پاکدامن و حسن زاده توکلي (١٣٨٩)، پورابراهيمي، شفيع آبادي و صرامي (١٣٨٦)، فخار، نوابينژاد و فروغان (١٣٨٧)، گرفمي، شفيع آبادي و ثنايي ذاکر (١٣٨٨)، سوداني، شجاعيان و نيسي (١٣٩١) و پژوهش اصغري، علياکبري و دادخواه (١٣٩١) همسو بود.