چکیده:
این تحقیق بر آن است تا رمان های سه گانه ی مدادم ، اثر مارگارت اتوود را در پرتو اخلاقیات لویناس مورد واکاوی قرار دهد. با اخلاقیات لویناس که مشتمل بر واژگان کلیدی "دیگری ،" سوژه شدگی ، تروما، و مسئولیت است پلی به دنیای آخرالزمانی اتوود می زند تا بررسی شود که شخصیت های این آثار تا چه حد سوژه های مسئول لویناسی هستند. و آیا بازماندگان بعد از پایان جهان در به هم خوردگی ترتیب زمانی محصور می شوند، یعنی با وجود اینکه در زمان حال سیر می کنند، گذشته زنده می شود و لحظه ای آن ها را رها نمی کند. انطباق گذشته و حال با نگرانی از آینده ای نامعلوم آمیخته می شود و روان شخصیت ها همچون آونگی معلق در زمان می ماند. مسئولیت در قبال بازماندگان ، کودکی آن ها را که مملوء از بی مسئولیتی والدین است زنده می کند و به صورت بازگویی پیش می رود. شخصیت ها یا سوژه های تروماتیک و بی خواب لویناسی که به این بی خوابی دچار شده اند، تلاش می کنند تا مدینه ای فاضله به دور از بی مسئولیتی برپا کنند. خاطرات دوران کودکی ، که با نقش پدر و مادر گره خورده است ، با بخشی از اخلاقیات لویناس که شامل دگرگونگی زنانه و پدرانگی است ربط داده می شود. همچنین در این پژوهش مشخص می شود که نقش پدرانگی ، و مادرانگی در نقش دگرگونگی زنانه ، تا چه حدی می تواند در پایان دادن جهان و یا تداوم نسل بعد از آخرالزمان رخنه کند و رابطه ای اخلاقی برقرار سازد.
خلاصه ماشینی:
"Transgenic Critical Language & Literary Studies Vol. 14, NO.
Utopia Critical Language & Literary Studies Vol. 14, NO.
در رمان ها، بیشتر کودکی شخصیت ها روایت می شود و بلافاصله بعد از ترسیم وضعیت آن ها بعد از پایان جهان ، وقفه های زمانی پررنگ می شوند و روایت همچون آونگی به گذشته و حال در نوسان است ، و این در حالی است که آینده لحظه ای آن ها را رها نمی کند.
درد و رنج دوران کودکی شخصیت ها، که در نهادشان خفته بود و با پایان دادن جهان بیدار شده است ، در هیبت بازگشت به گذشته متجلی ، و سبب می شود این بار به وجود "دیگری " حساس شوند؛ در واقع این ماهیت سوژه ی بی خواب است که گذشته را به زمان حال فرامی خواند و به آن حیاتی دوباره می بخشد.
مادرش بیشتر وقتش را Critical Language & Literary Studies Vol. 14, NO.
Feminine other Critical Language & Literary Studies Vol. 14, NO.
بنابراین ، بررسی رمان های سه گانه طبق نـقـد زبـان و ادبـیات خـارجـی دوره چــهاردهـم ، شـمـاره ١٨،بهــار وتــابســتان ٢٥٥١٣٩٦ اخلاقیات لویناس گویای این مطلب است که گذشته در نهاد زمان حال پنهان است و زمان حال آبستن آینده ای نامعلوم که هر لحظه آماده ی تولدی دوباره است ، حتی پس از آخرالزمان .
"Utopia and Dystopia Intertwined: The Problem of Ecology in Margaret Atwood’s Oryx And Crake, The Year Of The Flood And MaddAddam."