چکیده:
هدف تحقیق: هدف از اجرای این تحقیق مطالعه تاثیر تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش زمین بر استراتژی کنترلی و نرخ بالا رفتن الکترومیوگرافی در حرکات سریع تک مفصله آرنج بود. روششناسی: پانزده نفر مرد، راست دست که هیچ گونه سابقه بیماری یا آسیب عصبی – حرکتی نداشتند، با میانگین سنی( 8/3± 8/24) در این تحقیق شرکت کردند. از آزمودنیها خواسته شد که حرکت فلکشن آرنج را با حداکثر سرعت با 90 درصد حداکثر دامنه حرکتی مفصل آرنج در هفت جهت مختلف با توجه به نیروی گرانش زمین اجرا کنند. در حین اجرای حرکات الکترومیوگرافی سطحی از عضلات دوسر و سر خارجی سه سر بازویی به عمل آمد. با تقسیم دامنه فعالیت (تفاضل اوج فعالیت از فعالیت حالت استراحت) بر دامنه زمانی فعالیت (تفاضل زمان اوج فعالیت از زمان آغاز به فعالیت عضله) شیب رسیدن به اوج الکترومیوگرافی یا نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی (RER) در حرکات مختلف محاسبه شد. با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس درونگروهی با اندازهگیری مکرر نتایج تحلیل شدند (05/0≥ P). نتایج: در نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی عضله دوسر بازویی تفاوت معنیداری در جهات مختلف مشاهده نشد. نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی بین وضعیت حرکتی صفحه افقی حول محور عمودی با وضعیت حرکتی صفحه سهمی حول محور عرضی (خلاف جهت گرانش) (018/0 =P)، وضعیت حرکتی صفحه سهمی حول محور عرضی (در جهت گرانش) (031/0 =P)، حالت طاق باز (003/0 =P) و وضعیت حرکتی آویزان (014/0 =P) در عضله سه سر بازویی تفاوت معنیداری داشت. نتیجهگیری: جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش باعث استفاده همزمان از دو استراتژی کنترلی حساس و غیر حساس به سرعت در عضلات دو سر و سه سر بازویی میشود و تاثیر معنیداری بر نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی در عضله سه سر بازویی دارد.
The purpose of this research was to study the effect of change in movement direction in relation to
gravity on control strategy and rate of electromyography rise in fast single joint elbow movements. Fifteen
right handed men without any history of neuromotor injury (mean age of 24.8 ± 3.8 year) participated in this
study. We asked of subjects to perform elbow flexion as fast as possible in seven different directions in respect
to gravity with 90 percent of full range of motion. While they were performing movements surface
electromyography done from biceps and lateral head of triceps. By dividing electromyography activity range
(peak activity minus rest activity) on time range of activity (time of peak activity minus time of onset) slop of
receive to peak of electromyography or rate of electromyography rise computed. Data analyzed by use of
repeated measure intracase variance analyze (P ≤0.05). There were not any different in biceps muscle but rate
of electromyography rise had significant different between movement in horizontal plane around vertical axis
with movement in sagittal plan around frontal axis(against gravity), sagittal plan around frontal axis(with
gravity), supine and dangle positions in triceps muscle. Movement direction in relation to gravity cause to use
simultaneously of speed sensitive and speed insensitive strategies in fast single degree of freedom elbow
flexion and had significant effect on rate of electromyography rise in triceps muscle.