چکیده:
هدف: هدف پژوهش شناسایی و تعیین برخی از متغیرهای پیشبینیکننده امیدواری بود. از اینرو با توجه به مبانی نظری و پیشینه پژوهشی، جهتگیری مذهبی و چشمانداز زمان بهعنوان متغیرهای پیشبین فرض شد. روش: روش مطالعه همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بهتعداد 28 هزار نفر بود. بهشیوه در دسترس 600 نفر از دانشجویان از 10 دانشکده انتخاب شد و پرسشنامه جهتگیری مذهبی آلپورت 1963، چشمانداز زمان زیمباردو 1999 و امیدواری اشنایدر 1991 در اختیار آنها قرار گرفت. 434 پرسشنامه بازگردانده شد و پس از حذف 22 پرسشنامه مخدوش و دادههای پرت، دادههای 412 نفر از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی تحلیل شد. یافتهها: یافتهها نشان داد از میان ابعاد جهتگیری مذهبی، بُعد مذهب درونی (199/0= β، 001/0 = P)، و نیز از میان ابعاد چشمانداز زمان، بُعد حال لذتگرا (173/0= β، 001/0 = P)، آینده (366/0= β، 001/0 = P) میتوانند امیدواری را بهصورت مثبت، و گذشته منفی (205/0- = β، 001/0 = P) و حال جبرنگر (263/0- = β، 001/0 = P) میتوانند امیدواری را بهصورت منفی، پیشبینی کنند ولی جهتگیری مذهبی بیرونی (030/0= β، 412/0 = P) و گذشته مثبت (027/0= β، 479/0 = P) قادر به پیشبینی امیدواری نیستند. نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش برگزاری کارگاههایی بهمنظور آموزشهای کاربردی مستمر برای تقویت جهتگیری مذهبی درونی و چشمانداز مطلوب به زمان برای دانشجویان و دیگر اقشار، مفید و ضروری بهنظر میرسد.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: يافته ها نشان داد از ميان ابعاد جهت گيري مذهبي، بعد مذهب دروني (٠١٩٩=β، ٠/٠٠١ =P)، و نيز از ميان ابعاد چشم انداز زمان ، بعد حال لذت گرا (٠١٧٣=β، ٠/٠٠١ =P)، آينده (٠٣٦٦=β، ٠/٠٠١ =P) ميتوانند اميدواري را به صورت مثبت ، و گذشته منفي (٠/٢٠٥- =β، ٠/٠٠١ =P) و حال جبرنگر (٠/٢٦٣- =β، ٠/٠٠١ =P) ميتوانند اميدواري را به صورت منفي، پيش بيني کنند ولي جهت گيري مذهبي بيروني (٠٠٣٠=β، ٠/٤١٢ =P) و گذشته مثبت (٠٠٢٧=β، ٠/٤٧٩ =P) قادر به پيش بيني اميدواري نيستند.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش برگزاري کارگاه هايي به منظور آموزش هاي کاربردي مستمر براي تقويت جهت گيري مذهبي دروني و چشم انداز مطلوب به زمان براي دانشجويان و ديگر اقشار، مفيد و ضروري به نظر ميرسد.
Lewin 159 چشم انداز زمان ، فرايند اساسي شناختي است که افراد دنياي مادي ١ و اجتماعيشان را از اين طريق ادراک، تفسير و با آن تعامل برقرار ميکنند (هولمن و زيمباردو، ٢٠٠٩)؛ و تأثير توجه به گذشته ، حال و آينده را در مورد رفتارهاي انسان توصيف ميکند (مک کي، وورل ، تمپل ، پري، کول و همکاران ، ٢٠١٥)؛ چرا که افراد هنگام قضاوت ، تصميم گيري و عملکرد در رابطه با اهداف کوتاه مدت و بلند مدتشان ، آن را به صورت ناهشيار اعمال ميکنند (حقيقت گو، بشارت و زبردست ، ٢٠١١).
ابعاد چشم انداز زمان شامل گذشته مثبت ، گذشته منفي، حال لذت گرا، حال جبرنگر و آينده ميتوانند اميدواري را پيش بيني کنند؟ روش روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري، کليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد کرج ، در 1 نيم سال دوم تحصيلي ٩٤-١٣٩٣ به تعداد ٢٨ هزار نفر بود.