چکیده:
در پژوهش حاضر هدف اصلی بررسی نقش مبارزاتی مردم استان چهارمحال و بختیاری در پیروزی انقلاب اسلامی است. روش تحقیق کیفی _توصیفی از نوع مطالعات تاریخی است و روش گردآوری داده ها اسناد و مدارک مربوط به انقلاب به تحلیل این روند پرداخته شده است. در این راستا با تاکید بر مردمی بودن انقلاب ایران و نقش موثر رهبری، ایدئولوژی و مذهب در انقلاب اسلامی، با استفاده از نظریه پخش «تورستن هاگراستراند»، ضمن بررسی راه های نفوذ و انتقال جریان ها و امواج انقلابی به استان، به چگونگی پیدایش و روند و قوع انقلاب اسلامی در استان پرداخته می شود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مردم این استان در جریان انقلاب اسلامی، با وجود مراکزی چون حوزه های علمیه و مساجد استان که مرکز ثقل انقلاب و هسته اولیه تشکیلات آن محسوب می شد، با تکیه بر شخصیت های انقلابی و روحانیون که مروج ارزشهای انقلابی در بین مردم بودند، دست به اقدام عملی زده و با شرکت فعال در راهپیمایی ها، تظاهرات، و سایر اقدامات مبارزاتی، به نوبه خود نقش به سزایی در تحقق انقلاب اسلامی ایفا کردند. در پایان کارشکنی ها و فعالیت های سازمانها وگروه های مخالف انقلاب به ویژه سازمان های اطلاعاتی و امنیتی مدرن یعنی ساواک در ایجاد خلل در روند فعالیت های انقلابیون در استان بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
"از جمله مریدان امام که نقش مؤثری در انتقال عقاید انقلابی و گسترش آن در بین اقشار مختلف مردم در شهرکرد داشتند، میتوان به شخصیتهایی چون شیخ محمد علی صفرنورالله، آیتالله شمس آبادی، سید محمد متقی (آیتالله زادهی بروجنی)، آیتالله حاج هاشمی، شهید رحمن استکی، سید جواد وانانی، شیخ احمد فقیهی، محمدعلی مولوی، شیخ محمد تقی بشارت، شیخ علی صفدری و شیخ حسن نوری اشاره نمود که از واعظان فعال در مجالس و مساجد بودند و طی جلساتی که پیرامون مسائل سیاسی کشور تشکیل میدادند و با توجه به تصمیماتی که در این جلسات گرفته میشد، هریک به نوعی در سخنرانیهایی که داشتند به روشنگری مردم به ویژه جوانان میپرداختند (مردانی کرانی، 1375: 67).
ایشان در سال 1286 شمسی در اصفهان متولد شدند و پس از فراگیری مقدمات علوم اسلامی در اصفهان، نزد اساتیدی مانند ابوالقاسم زفرهای، سید علی نجف آبادی و احمد حسین آبادی، عازم حوزه نجف اشرف گردید و از محضر درس مراجع بزرگی چون مرحوم آیتالله العظمی آقاسید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، آقا جمال الدین گلپایگانی، سید عبدالهادی شیرازی و سید محسن حکیم استفاده نمود و پس از 12 سال برای تدریس و ارشاد به اصفهان بازگشت و با ارتباط و آمد و شد با روحانیون شهرکرد، با نشرآراء و اندیشههای انقلاب و امام، بر روحیهی انقلابی مردم استان هرچه بیشتر افزود."