چکیده:
برچسب زنی و ایجاد خودانگاره مجرمانه در فرد متهم و یا محکوم طی فرایند کیفری، مطابق یافته های جرمشناسی تعامل گرا، سبب پایداری فرد در بزهکاری و نهایتا تکرار بزه میشود. اطفال و نوجوانان بصورتی ویژه در برابر فرآیند مزبور، به دلیل عدم پرورش کامل هویت و شخصیت این گروه سنی و همچنین احتمال بالای عکس العمل و نحوه برخورد این گروه به واکنشهای اجتماعی رسمی، نسبت به دیگر اقشار جامعه آسیب پذیرترند. از اینروی مقاله حاضر به بررسی عوامل تکرار جرم نوجوانان بزهکار استان تهران در پرتوی جرمشناسی تعامل گرا تمرکز دارد. جامعه آماری مورد مطالعه در تحقیق حاضر، تعداد 60 نفر از مددجویان کانون اصلاح و تربیت استان تهران در سال 1394میباشد که سابقه تکرار جرم داشتهاند و هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیرات برچسب زنی اعم از رسمی و غیر رسمی بر تکرار جرم جامعه آماری مذکور است. اطلاعات جمع آوری شده، با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به وسیله نرمافزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و با استفاده از آزمون رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون، رابطه میان متغیرهای مستقل مورد مطالعه با متغیر وابسته تکرار جرم، مورد بررسی قرار گرفته است. از مهمترین نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر میتوان به این امر اشاره نمود که بطور کلی میان برخوردهای خانواده و اجتماع و همچنین مراجع قضایی با نوجوان، پس از محکومیت نخست و ارتکاب مجدد بزهکاری، رابطه مستقیم و معنادار در سطوحی متفاوت وجود دارد. در میان متغیرهای مستقل مورد مطالعه، متغیر تهمت غیر رسمی از طرف خانواده بیشترین تاثیر و متغیر تحقیر و تمسخر ماموران رسمی و انتظامی، کمترین تاثیر را بر متغیر وابسته تکرار جرم داشتهاند. دادههای این تحقیق با ادعای نظریه پردازان جرمشناسی تعاملگرا، مبنی بر تاثیر برچسبهای منحرف (اعم از رسمی و غیررسمی) بر افزایش احتمال درگیری در بزهکاری، سازگار است.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماری مورد مطالعه در تحقیق حاضر، تعداد ٦٠ نفر از مددجویان کانون اصلاح و تربیت استان تهران در سال ١٣٩٤میباشد که سابقه تکرار جرم داشته اند و هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیرات برچسب زنی اعم از رسمی و غیر رسمی بر تکرار جرم جامعه آماری مذکور است .
اطلاعات جمع آوری شده ، با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به وسیله نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و با استفاده از آزمون رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون ، رابطه میان متغیرهای مستقل مورد مطالعه با متغیر وابسته تکرار جرم ، مورد بررسی قرار گرفته است .
از مهمترین نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر میتوان به ١ این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق کیفری و جرم شناسی بـا راهنمـایی نویسـنده مسسـول بـا عنوان "بررسی عوامل تکرار جرم نوجوانان بزهکار استان تهران در پرتو جرمشناسی تعامل گرا" میباشد.
به نظر میرسد کسانی که دارای بدترین پیش زمینه ها هستند و نیز آن هایی که در دوران نوجوانی بیشترین نرخ تکرار جرم را داشته اند، بیش از بقیه ممکن است دارای منش های مجرمانه شده و ١٠٧ نظام عدالت کیفری با نوجوانان معارض قانون ، میتواند در بزهکاری ثانویه آنها تأثیرگذار باشد.
مؤلفه انتظار خلافکاری از نوجوان در خانواده (رجوع شود به تصویر صفحه) نتایج مندرج در جدول ٤ نشان میدهد رابطه مثبت و معناداری میان ارزیابی والدین از فرد و تکرار جرم وجود دارد.