چکیده:
آیه 81 سوره بقره درباره عذاب گناهکارانی است که خطا و گناهشان بر جان آنان چیره شود. ویژگی عذاب آنها جاودانه بودن است. از آنجایی که اهل گناه، ممکن است کافر و ممکن است مسلمان باشند، در میان صاحب نظران و مفسران، درباره ابدی بودن عذاب اهل ایمان به جهت وجود ادله دیگری دایر بر پاداش دایمی داشتن آنها، اختلاف نظر به وجود آمده است. این اختلاف مبتنی بر نوع نگرش هر یک از مفسران و یا گروه ها درباره تفسیر متن و چگونگی و میزان استفاده از عقل و داده های برون متنی مانند روایات است. این نوشته با روش توصیف و تحلیل، بر آن است تا ضمن نقل دیدگاه ها و بررسی هر یک از آنها درباره وعده و وعید های خداوند و نسبت بخشش و شفاعت و مشیت با این دو، به روشن شدن موضوع آیه و میزان مشمولیت عذاب و اهل عذاب کمک کند.
The Q 2:81 speaks of the perennial ponishment for the sinners whose sins overcome them. Since this attribute can include both believer and unbeliever sinners, there is a dissagreement among Muslim scholars regarding the quality of this punishment for sinful believers, because there are other reasons indicating that believers will enjoy eternal rewards. This dissagreement is based on exegits’ different attitudes toward the hermeneutical principles, such as the limitations on using reason and exter-Qur ānic material, like traditions (aḥādīth). This paper aims to gather and analyse all variated viewpoints on the divine promises, as well as the relation between forgiveness and intercession with Providence.