چکیده:
در قرآن کریم آمده است :( یا ایها الذّین آمنوا قوا انفسکم و اهلیکم نارا...)(تحریم/6)( ای کسانی که ایمان آورده اید خودتان و خانواده تان را از آتش دوزخ حفظ کنید ) توجه به خانه و خانواده در همه جوانب آن نیازمند توجه به خود و ساختن معنوی و اندیشه ای آن است .(یا ایّها الذّّین آمنوا علیکم انفسکم)(مائده/105) ای کسانی که ایمان آورده اید به خودتان بپردازید)یکی از مسئولیت های روحانیت ، مسئولیت در مقابل جامعه است . روحانیت باید برای تربیت جامعه همدیگررا پیدا کنند . همدیگر را پوشش بدهند ، حمایت کنند تا بتوانند جامعه را ، خانواده ها را ،افراد را تربیت کنند. ائمه معصومین(علیهم السّلام) روی رفتار و عملکرد اصحاب و پیروان صدیق خود دخالت می کردند و آنها را راهنمائی می نمودند ، بدون اینکه حتی آنان درخواست کنند .ما بایستی خود را به ائمه طاهرین(علیهم السلام) عرضه کنیم تا ساخته شویم و آنگاه بتوانیم دیگران را بسازیم ،به خانواده ها رسیدگی کنیم و به تربیت آنها بپردازیم .در حقیقت اجتماع بزرگ از واحد کوچکی تشکیل می شود که همان خانواده است و هر گاه این واحد های کوچک که رسیدگی به آن آسانتر است اصلاح گردد کل جامعه اصلاح می شود .
خلاصه ماشینی:
"در داستان حضرت موسی و شاگردی و همراهی ایشان با حضرت خضر می خوانیم:(واما آن دیوار ازآن دو نوجوان یتیم در آن شهر بود و زیر آن گنجی متعلق به آن دو وجود داشت و پدرشان مرد صالحی بود و پروردگار تو می خواست آنها به حد بلوغ برسند و گنج خود را مورد بهره وری قرار دهند این رحمتی از پروردگارت بود)(کهف/83) با دقت در آیه ی شریفه می توان پی برد در سایه ایمان و تقوا و اعمال صالح پدر ومادر و افکار خوبی که نسبت به دیگران داشتند به دو پیامبر موسی و خضر (علیهم السلام) دستور داده می شود تا گنج و سرمایه این دو نفر را حفظ کنند .
این محبت از سر غریزه و شهوت نیست چرا که محبت حیوان یک محبت غریزی و شهوانی است ولیکن انسان متقی محبتش به خانواده از سر ایمان و تقواست وقتی تقوا در وجود انسان استقرار یافت اودر جایگاه مربی قرار می گیرد و خدا راه و رسم تربیت را به او الهام می نماید ."