چکیده:
پژوهش حاضر با هدف سنجش و ارزیابی پایداری اجتماعی شهرهای کوچک استان مازنداران انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات با توجه به ماهیت مطالعه حاضر، به دو صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. جامعه آماری این تحقیق مشتمل بر تمامی شهرهای کوچک استان که جمعیتی کمتر از 50 هزار نفر دارند می باشد. برای انتخاب نمونه، کل استان مازندران از نظر وسعت و جمعیت به سه ناحیهی مازندران شرقی، مرکزی و غربی تقسیمبندی شده است و در هر ناحیه چند شهر به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. انتخاب خانوارهای شهری به روش «تصادفی سیستماتیک» و انتخاب شهرهای نمونه به روش «تصادفی خوشهای» بوده که تعداد 7 شهر انتخاب گردیده است. یافته های تحقیق بر اساس مدل بارومتر پایداری نشان از وضعیت نامطلوب پایداری اجتماعی در شهرهای کوچک مورد مطالعه بویژه شهرهای واقع در بخش مرکزی استان دارد. نتایج بدست آمده نشان می دهد، عواملی مانند ناپایداری شاخص های کیفیت زندگی هم از بعد ذهنی و هم عینی، نارضایتی از عملکرد ارگانهای دولتی، کیفیت پایین خدمات عمومی، عدم رضایت شغلی، سطح پایین عملکردی شهر در شاخص خدماتی و تنوع فرهنگی بواسطه توریستی بودن شهرهای ساحلی بیشترین سهم را در ناپایداری اجتماعی این شهرها داشته اند. بنابراین در امر سیاست گذاری جهت پایدارسازی ابعاد اجتماعی، توجه به عواملی که سبب افزایش کیفیت زندگی در این شهرها می شود ضروری است.
خلاصه ماشینی:
یکی از مسائل مهم و بنیادی در تعمیق و بسط حوزه علمی و سیاست گذاری توسعه محلی- منطقه ای، موضوع پایداری توسعه در مناطق محتلف کشور و از جمله استان مورد مطالعه ، تحلیل و تبیین سطح پایداری اجتماعی ساختار درونی سکونتگاههای کوچک شهری که بیشترین تعداد و گستردگی پهنه ای را در سطح استان مازندران دارند و ارزیابی عوامل و مولفه های موثر بر 1 Habitat 2 Mak Peacock 3 Colantonio et all 4 Assefa Frostell / آنها است ؛ موضوعی که تا به حال کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است .
بر اساس بررسیهای صورت گرفته توسط وینگتنر٦ و مبرگ ٧ که در سال ٢٠١١ به انجام رسید، پایداری اجتماعی را در واقع مجموعه ای از شاخص هایی، هم چون دسترسی (اشتغال ، فضای باز، 1 Kevin Murphy 2 Quality of Societies 3 Gates Lee 4 Thin 5 Department For International Development (DFID) 6 Carina Weingaertner / خدمات محلی)، سرمایه اجتماعی ٨، بهداشت و بهزیستی، انسجام اجتماعی ٩ (شامل عینی و ذهنی)، توزیع اشتغال و درآمد، مشارکت محلی، میراث فرهنگی، آموزش ، مسکن و ثبات جامعه ، ارتباط و 10 حرکت (عابر پیاده ، حمل و نقل مناسب )، عدالت اجتماعی (درون و بین نسلی)، حس مکان و تعلق معرفی کرده اند ( ٥ :٢٠١١ ,Moberg Weingaertner ).
در این راستا برای تبیین و ارزیابی پایداری اجتماعی شهرهای کوچک مورد مطالعه مولفه هایی چون پویایی جمعیت ، آموزش ، سلامت ، امنیت اجتماعی، مشارکت ، کیفیت اشتغال و درآمد، بر اساس شاخص های زیر مجموعه خودشان مورد ارزیابی قرار گرفتند.