خلاصه ماشینی:
"این پرسشها در فضای کشورهای صنعتی و کشورهای در حال رشد با چه تضادهایی روبرو هستند؟و فناوریهای نوین ارتباطی چه محیطی را برای رشد و بالندگی سرمایههای انسانی نوید میدهند؟ بدیهی است که شناخت این مسایل،ما را در امر تصمیم گیری راجع به اشتغال و هدایت سرمایههای انسانی در نظام اقتصادی-اجتماعی کمک خواهد نمود و اعتماد به سرمایههای انسانی را منطقی تر خواهد ساخت.
برای مثال،آیا کشورهای در حال توسعه در انتخاب فناوری با آزادی عمل روبرو بودهاند یا خیر؟ پاسخ به این سوال در موارد محدودی مثبت و در بیشتر موارد منفی است.
حال در این شرایط،سرمایههای انسانی،دامنه آزادی خود را تا چه حد گسترده میبینند؟برای مثال،آزادی بیان تا چه حد تحقق یافته است؟در شرایطی که امر توسعه تحقق نیافته و نظام اجتماعی نیز با جامعه مدنی فاصله زیادی دارد، آیا حرکت یا اقدام سرمایههای اجتماعی با آزادی عمل همراه است؟ نکته حایز اهمیت در این راستا تغییر ساختار جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی است.
آزادی در این شرایط،کنترل منطقی Control) (Rational انسان را در جامع اطلاعاتی ایجاب میکند و انسان در عصر اطلاعات،متعهدتر عمل میکند،زیرا میداند که آینده از آن ملتی است که به آیا کشورهای در حال توسعه در انتخاب فناوری،با آزادی عمل روبرو بودهاند یا خیر؟ فناوریهای ارتباطی برتر مجهز شده باشد.
در این شرایط،جهان فراصنعتی،محیط مناسبتری را برای صنعتی شدن کشورهای در حال توسعه فراهم ساخت،در حالی که مزیت رقابتی در تجهیز ساختار اجتماعی به اقتصاد اطلاعات داده میشد."